Volgende maand onderga ik een exploratieve kijkoperatie aan mijn rechterschouder. De chirurg gaat het scheurtje in het gewrichtskapsel herstellen en littekenweefsel weg halen. De ingreep duurt op zich ongeveer een uur waarna ik een nacht in het ziekenhuis moet door brengen. Aangezien het mijn allereerste keer onder het mes is, is het een beetje een big deal.

Nu heb ik wel een goed idee hoe zo’n operatiekwartier er van binnen uit ziet en hoe het er daar allemaal aan toe gaat. Maar het vooruitzicht om zelf als lijdend voorwerp op de tafel te liggen, da’s toch andere koek.

Ik mag rekenen op een aantal weken intensieve revalidatie om mijn arm opnieuw te leren gebruiken. Ik ben rechtshandig dus dat betekent dat ik in de eerste weken zeer beperkt zal zijn. Daarna zou het beter moeten gaan. Al zullen dagdagelijkse bezigheden zoals fietsen of een doos tillen niet voor meteen zijn.

Actief terug sport beoefenen is iets voor de lange termijn. Terug klimmen? Daar denk ik momenteel zelfs niet eens aan. Alles zal afhangen van wat de chirurg precies moet doen en hoe het herstel verloopt.

De beslissing om te opereren is al een hele tijd geleden gevallen. De agenda voor april is blanco om volledig te kunnen concentreren op herstellen.

In ieder geval is de hoop dat er een eind komt aan drie jaar sukkelen met een pijnlijke arm.