Netsensei

Much Ado About Nothing

Verhuis

Mijn bovenbuur trekt eruit en zijn studio komt dus vrij. Op dit moment staat het vol op de markt. Vanavond passeerde de huisbaas met een eerste gegadigde. Om het toch een beetje een goede indruk te geven moest de trappenhal dringend een beurt krijgen. Schrobben en borstelen dus. En oud papier uit het zicht zetten natuurlijk. Ik heb uiteraard een steentje bijgedragen. Hey, ’t is niet dat ik hem per se weg wil, maar ’t is een sympathieke jongen en een goede buurman. En die help ik graag!

De gegadigde van vanavond scheen van West-Vlaanderen te zijn. Goe bezig! Gezien de hoge ratio aan West-Vlamingen die zich hier in Antwerpen komt vestigen, moet ik hier toch zeggen: néén, ’t is geen complot om Antwerpen te annexeren. (Hoewel, ik heb op hetzelfde college gezeten als Dewinter, naar het schijnt. Misschien moet ik ook maar voor burgemeester gaan?)

Volgens mijn buurman was de potentiële huurder nogal enthousiast over de studio. Ondanks de dunne plafonds en muren moet ik zeggen dat ik ook niet écht te klagen heb. Morgen komen de ouders ook nog eens een kijkje nemen. Dat betekent dus dat er nog eens extra hard geboend zal moeten worden om toch een beetje een indruk na te laten. Ik wil zelfs gerust het oud papier van cadeaulint voorzien. ’t Is dat we niet willen dat mannen die alleen leven weer als zwijnen worden aanzien!

Benieuwd wat dat gaat geven.