O ja, ik ben ondertussen ook zo’n beetje verhuisd. Hoe ik het nu stel in het verre Antwerpen? Wel, het is weer wat wennen, maar ik moet zeggen dat ik mijn nieuwe woonst dik ok vind.

Ik kook trouwens tegenwoordig op een gasvuurtje. Vroeger moest ik daar niet echt van weten. Gevaarlijk, vuur, enzovoorts. Maar onbekend is onbemind en na één keer koken op een gasvuurtje zie je mij toch niet snel meer terugkeren naar vitrokeramiek of inductie. Hoe goed dat ook moge werken. Het heeft ook wel iets om zo boven een sissend gasvuur te staan kokerellen.

Verder neem ik tegenwoordig de tram naar het werk. Die zet mij quasi voor de deur van de dagtaak af. Ideaal. Lijn 8 maakt trouwens ook nog eens een sightseeing tour door het centrum. Van de Groenplaats over de Leien via de Lange Leemstraat naar Berchem.  Omdat ik flexibele uren heb, zoals dat heet, verandert het publiek danig als ik een half uurtje vroeger of later vertrek. Van scholieren tot bejaarden. Ik zie het allemaal. En de trip duurt net niet lang genoeg om vervelend te worden.

Tenslotte woon ik nu in een rustig zijstraatje van de Nationale. Dus afgelopen met het drukke autoverkeer. En op een paar passen van where-it’s-happening. Midden in het modehart van Antwerpen. Al was het maar dat ik aan mezelf verplicht ben om eens binnen te lopen in het MoMu.

Afin, ik ben in ieder geval heel erg tevreden terug te zijn.