Mijn lief woont in West-Vlaanderen en ik verdeel mijn tijd tussen Vlaams-Brabant en Antwerpen. Niet meteen een makkelijke situatie. Gelukkig slaat de moderne telecommunicatie voor heel wat bruggen.

Zo heb ik gisteren voor het eerst Skype geprobeerd. Ik wist dat VoIP al langer bestond maar ikheb nooit de noodzaak gevoeld om te bellen via het internet. Nu heb ik dit weekend mijn telefoonfactuur gekregen… en dat was een goede reden om het meteen even uit te proberen.

Ik moet zeggen dat ik verwacht had meer moeite te moeten doen. Maar gewoon het skype pakket op mijn iBook gooien volstond. Ik heb wel geen line in op mijn laptop maar er zit gelukkig een micro in mijn scherm ingebouwd. Even vreesde ik voor de kwaliteit maar die blijkt wonderwel mee te vallen.

Aldus hebben we zo een dik uur-en-half geskyped. Meer zelfs. Mijn lief beschikt over een webcam. En natuurlijk biedt Skype ook de mogelijkheid om daar gebruik van te maken. Ook hier weer: opzetten was een fluitje van een cent. Het beeld was wel piepklein maar dat valt ook wel te verwachten. Bandbreedte en zo. Maar het opende wel weer een nieuwe dimensie!

Uiteraard kan ik niet wachten tot ik nog eens kan skypen met mijn lief!

Op zo’n momenten weet de wondere wereld van de telecommunicatie mij toch nog onverwachts te verrassen.