Netsensei

Much Ado About Nothing

Teleslet

Hm. Ik kreeg vanavond bij het thuiskomen, af te rekenen met een niet zo’n aangename verrassing: een telenet factuur van goed 70 euro. Zeventig euro. Zeventig. Ik had het even niet meer. Kost een maand internet en televisie dan zoveel?

3 maanden eerder hing ik aan de lijn met de Telenet helpdesk om mijn verhuis te regelen. Ik had een drie jaar oud expressnet abonnement en voor de kabel zat ik in Antwerpen bij Integan. De medewerker wist mij te vertellen dat ik voor hetzelfde maandelijkse bedrag zowel internet als digitale televisie kon nemen. Fijn. Want de zenders die ik bij Integan had zou ik verliezen als ik overschakelde op de Leuvense Analoge Kabel.

Medio januari kwamen twee installateurs dan om de kabel aan te sluiten en een digibox te installeren. Feest! Hoewel. Sindsdien kreeg ik reeds twee vrij vage facturen waarbij slechts een deel van de kosten werd aangerekend. Ofwel de installatie, ofwel de auteursrechten, ofwel het internet. Maar geen factuur voor de twee.

Tot vandaag.

En wat bleek? Ik betaalde nog steeds 35 euro voor mijn oude expressnetverbinding! De digitale televisie was er gewoon aan toegevoegd! Meer zelfs: niet alleen de kosten van de voorbije maand werden mij aangerekend maar ook de kosten voor de komende maand. Tot medio maart. Dat alles gegarneerd met een sausje van variabele BTW aanrekeningen: 12% op de huur van de HD recorder, 21% op de kabel. Bovendien dateert de factuur van 16 februari maar ik kreeg ze vandaag pas in de bus. Niks geen Funky of Gold Shakes maar een Consumer’s Pocket Shake.

Afin, ik dus in mijn wiek geschoten en gebeld naar de Telenet helpdesk, afdeling facturatie. Ik zou mijn gram halen! De eerste die ik aan de lijn kreeg was medewerkster Brenda. Rustig luisterde zij naar mijn verhaal. Ik hoorde haar op de achtergrond lustig tokkelen op haar klavier. Maar na dik vijftien minuten proberen bleek dat haar computer haar niet toeliet om mijn gegevens en facturen te raadplegen. Ironie, gotta love it! Ze gaf het op en schakelde mij met excuses door naar een tweede slachtoffer. Brenda gaf daarbij mijn verhaal door aan Vanessa zodat ik het toch niet meer hoefde te doen. Scoren! Vanessa was een iets ander type: ze klonk net iets te enthousiast, je hoorde dat ze nieuw was. Zou ik het hard spelen? Ach, dat kwaad zijn betekent stress. En daar kan ik nu net niet goed tegen. Ze gaf meteen een hele uitleg over de verschillende delen van de factuur betreffende de digitale televisie. Ik aanhoorde rustig en wees haar toen op het feit dat vooral de 35 euro voor het internet mijn probleem was. Ze was gelukkig snel van begrip en zag meteen de crux van mijn verhaal. Bleek dat ik nooit zo’n Shakes pakket heb gekregen maar dat bovenop de dure expressnetverbinding doodleuk een duur digitaal televisiepakket was toegevoegd.

De fout rechtzetten bleek geen punt. Ik zou deze factuur moeten betalen maar in maart zouden de nu aangerekende teveel kosten grotendeels uit de factuur worden gehaald om het geheel in balans te krijgen. Vanaf april zou ik dan eindelijk de beloofde goedkope, normale telenettarieven mogen verwachten.

Eerlijk gezegd vond ik dat het maken afspraken en de installatie en het verhuizen van het telenetabonnement net te vlot verliep. Tjah, wat we leren uit het verhaal is dat geduld, doorzetting en een duidelijke uitleg lonen.  Wat mij nog het meest verbaast is dat het rechtzetten zo gemakkelijk zou lopen. Ik vermoed dat de dienst facturatie niet de eerste keer zo’n fout maakt. Nu ja, eerst de volgende telenetfactuur afwachten, natuurlijk!