Netsensei

Much Ado About Nothing

Waterlek

De vakantie is achter de rug. En in augustus passeerde de elektricien om de vereiste aanpassingen aan de elktriciteit in ze crib uit te voeren. Denk nieuwe zekeringkast, stopcontacten, aardingen,… Er werd een mighty fine job uitgevoerd! En na het betalen van de factuur dacht ik: eindelijk rust. De grootste ellende is achter de rug.

Niet dus.

Woensdagavond werd er aangebeld door de onderbuur. Bleek er water uit hun plafond te gieten. Neen, geen gezellige drup, een stroompje met een gezellige plas onder. In de garage en de bergplaats hieronder bladerde de verf af en stond alles vochtig.

Help!

Direct heb ik de hoofdkraan van mijn appartement afgesloten en de volgende dag de syndicus op de hoogte gebracht en een loodgieter gesommeerd zo snel mogelijk te komen.

De plaats des onheils is namelijk mijn badkamer. En na vakkundig loodgietersonderzoek blijkt het probleem een lekke verwarmingsleiding die onder mijn bad loopt, te zijn. Het bad in kwestie is zo’n kuip die ingemetst zit met zo’n afneembaar luik zodat je eventueel nog de afvoer kunt herstellen. Om dus het acute probleem te verhelpen, moet het bad er dus volledig uit geklopt worden.  Een nieuwe badkamer dus.

Was het dat maar.

Blijkt dat in de jaren ’70 in veel appartementsblokken water- en andere leidingen in de betonplaten werden gegoten. De cement heeft 40 jaar de tijd gehad om de buizen aan te vreten. Na al die tijd is de koper volledig gecorrodeerd waardoor het water in het beton sijpelt. Nu zijn er, voor zover ik kan zeggen, drie opties die mij boven het hoofd hangen:

Optie één bestaat er in om enkel de badkamer en het lek aan te pakken. Gezien de situatie moet dat sowieso gebeuren. Maar gezien dat slechts symptomatisch behandelen is, kan het goed zijn dat volgend jaar er in de keuken of elders iets begeeft. Als je aan dergelijke werken begint, ben je veel beter af om het goed te doen en het volledige sanitair te vernieuwen. Dat brengt me dus bij:

Optie twee ofte het volledig uitkappen van alle leidingen in de vloeren en er nieuwe in de plaats leggen. Dat betekent dus niet alleen een nieuwe badkamer, maar ook nieuwe vloeren. In de keuken en de gang gaat het om tegels. In de slaapkamer om, gelukkig, een oude, goedkope vinyl. Maar de living, tjah, daar heb ik in het voorjaar nog een pak geld geïnvesteerd in een nieuwe kurken vloer. Gelukkig is het klikkurk, maar de uurkost van werkmensen om de vloer te verwijderen en terug te plaatsen is navenant. Als ik zou laten kappen in het beton komen er ook architecten en de hele reutemeteut bij kijken. Kortom: het einde zou zoek zijn. Daarom is er dus:

Optie drie ofte het plaatsen van leidingen in opbouw. Ik laat de oude buizen gewoon zitten waar ze zitten maar via de plinten lopen er nieuwe verwarmingsleidingen. De waterleidingen lopen al in opbouw over het plafond, dus daar is er geen probleem. Er zal nog altijd geboord en geklopt moeten worden. Maar de kosten liggen veel lager. De grote vraag is de loodgieter/aannemer dat wel als een haalbare oplossing zal zien zitten. En de grote vraag blijft of de badkamer er uit moet of niet.

Keuzes dus. Maandag komen de syndicus en de loodgieter om de zaak te bespreken. Dan weet ik meer. En dan is het ook nog een kwestie van waar de verzekering in tussen komt en waar niet. Er moet immers ook een expert langs komen om de zaak te evalueren.

In de tussentijd zit ik hier zonder stromend water. Geen toilet, geen bad, geen afwas, niet koken. Bovendien kan ik de hoofdkraan niet zomaar terug aan zetten. Zelfs niet voor een kattewasje. Tijdens het testen is er water in de elektriciteitsdraden van de onderburen gekomen met een kortsluiting tot gevolg.

Voorlopig wordt het dus deeltijds kamperen bij mijn ouders die hier op vijf minuutjes per fiets wonen. Gelukkig. En er zijn ook veel lieve vrienden die mij een hart onder de riem steken. Waar ik heel dankbaar voor ben.

De komende weken waren al hectisch, maar dat verschuift dus allemaal even naar de achtergrond tot dit opgelost is…

Zucht. Diepe, diepe zucht.