Hoewel de nieuwe dienstregeling sinds zondag reeds in voege is, mocht ik er vandaag voor het eerst van smaken. De nieuwe uurtabellen beloven ons meer treinen naar onze bestemming, betere spreiding en kortere reistijden. Alles in het teken van efficiëntie dus.

Momenteel betekent dat dat mijn trein Antwerpen-Centraal een twintigtal minuutjes vroeger verlaat. Dat houdt dus een spurtje trekken naar het station in. De NMBS scoort alvast een punt omdat ze zo aan mijn conditie denkt. Bon, om 17u15 nog geen trein, om 17u20 ook niet, om 17u22 – het vertrekuur – absolute stilte op het spoor, om 17u27 bolden de acht rijtuigen van de IC trein rustig langs een perron volgestouwd met wachtende pendelaars. Tien minuten later, 17u37, vertrok de trein dan toch richting Oostende. Hoera! Toch drie minuten vroeger vertrokken in vergelijking met de oude dienstregeling!

Met een slakkegangetje ging het richting Sint-Niklaas om zo rond Antwerpen-Zuid stil te vallen. Tiens, ging die halte niet worden afgeschaft? Blijkbaar dus wel want al snel kregen we via de krakende intercom te horen: “Tengevolge van rode seinen kan de trein niet doorrijden en loopt hierdoor vertraging op. Wij danken u voor uw begrip.” (heerlijk toch, die formele NMBS lingo) Hm. Na nog eens vijftien minuten (18u05 ondertussen) bolden we langzaam de tunnel onder de Schelde in. Eenmaal die gepasseerd: weer oponthoud. “Tengevolge een defect rijtuig op ons spoor zal onze trein vertraging oplopen. Wij danken u voor uw begrip.” Grr. Nog eens goed tien minuten later, 18u15, zetten we éindelijk aan richting Sint-Niklaas. Vanaf dan liep het vrij vlotjes.

Met goed 50 minuten vertraging arriveerde ik in Brugge, dodelijk verveeld (hoe snel kan je de sudoku in de Metro invullen?) en met vreselijke honger, rond 19u30. In de oude dienstregeling was dat 19u07, in de nieuwe zou dat 18u40 moeten zijn! Van deur tot deur, Antwerpen – Brugge, was ik vandaag dus een dikke drie uur onderweg.

Morgen stuur ik een mailtje naar de ombudsman. Ik mag dan tegenwoordig al niet vaak meer gebruik maken van de trein (twee tot drie dagen per week) maar dat men vlak voor Brugge bij het melden van de vertraging nog durfde ‘te danken voor het begrip’ is er voor mij eigenlijk wat over.

Nu ja, gelukkig denkt de NMBS ook aan mijn nachtrust want ik mag morgen 15 minuten langer in bed blijven liggen! Hoezee!