Ik vermoed dat de NMBS mensen flink wat DNA met de schildpad gemeen hebben. De laatste week was het eigenlijk dikke ellende voor mij…

• Vorige woensdag komt de trein vijf minuten te laat toe in Heverlee. Ik moest naar Gent voor een afspraak. Uiteraad mis ik mijn aansluiting in Leuven en kom ik een klein half uur te laat in Gent toe.
• Vrijdag was het weer prijs. Ik had afspraak in Antwerpen. In Leuven had mijn aansluiting 15 minuten vertraging. Geen erg want het rijtuig stond er al. Ik dus opstappen… om na vijf minuten te horen te krijgen dat de trein was afgeschaft. Dan maar de volgende, twintig minuten later, nemen. Die rijdt vlotjes tot even buiten Leuven om dan stil te vallen. Dik een half uur lang mochten we het landschap bewonderen. Daarna ging het op een slakkegangetje richting Mechelen. Aangekomen werd ik op de schouder getikt door een medereizigster. Buiten op het bord stond aangekondigd dat de trein terug naar Leuven spoorde. De conductrice had niets afgekondigd. Buiten stond ze met een tiental verwarde reizigers vol vragen. Eentje had het heldere idee om haar alsnog de nieuwe situatie in de trein te laten afkondigen. Dat weigerde ze. Ongetwijfeld zullen er die avond mensen ongewild terug in Leuven zijn gesukkeld. Een half uur heb ik moeten wachten in Mechelen op een overstap naar Antwerpen. Alwaar ik ook nu weer een uur te laat arriveerde op een afspraak.
• Zaterdagavond ging het gelukkig goed en verzamelde ik slechts vijf minuten vertraging tussen Gent en Brugge.
• Gisterenmorgen liep de trein vanuit Brugge naar Leuven 15 minuten vertraging op rond Gent door ‘een probleem met de schroefrem’. Een zeer geruststellende mededeling die daarna bij elke stop nog eens extra werkt verkondigd.
• Gisterenavond had ik weer prijs. In Heverlee kwam de trein te laat toe waardoor de aansluiting naar Antwerpen totaal mistte. Ik mocht de boemel op en heb alle stationnetjes tussen Leuven en Antwerpen gezien. Ik kwam dik 40 minuten te laat toe in Antwerpen-Centraal.
• En vandaag was het weer prijs want vanuit Leuven spoorde ik richting Brugge. In plaats van rond 19u toe te komen in Brugge werd dat 19u25. Een half uur extra. Op een trein vol vakantiegangers!

Op zich vind ik een vertraging nu nog geen zo’n grote ramp. Ik ben al blij dat ik thuis geraak. Alleen, je krijgt gewoon letterlijk géén informatie. Er zal een dag komen dat ik gewoon weiger om mijn reiskaart te tonen als ik geen uitleg krijg waarom de trein vertraging heeft. Misschien moeten we dat allemaal wel spontaan doen. We moeten toch niets gaan bewijzen voor een dienst die niet geleverd wordt, niet?

Ik word vaak aangesproken met de vraag of ik niet ga verhuizen. Het punt is dat het traject op zich best wel doenbaar is. Het is vrij aangenaam reizen op een rustige trein. Het wordt pas een probleem als je er niet op kan betrouwen. En het komt vrij ver dat een mens moet verhuizen als de 50 of 60 kilometer met het openbaar vervoer niet overbrugbaar blijken.

Mja, ik heb indertijd hier ook al ganse blogposts gewijd aan het wanbeleid bij de IJzeren Weg. Veel valt er niet over te zeggen. Behalve dan dat Mussolini ooit werd geroemd als de man die de trein in zijn land terug op tijd liet rijden. Als de dienstverlening bij het Spoor een maatstaf mag zijn voor hoe ons kikkerlandje wordt geleid…