Netsensei

Much Ado About Nothing

Een avond in A’pen

Dit was één van mijn mindere avonden. Het plan was te gaan kaarten en ondertussen de voetbal wat te volgen, maar dat is uiteindelijk niet zo doorgegaan. Ik was tegen twintig na vijf vertrokken op het werk.

Eerst ging het richting Mediamarkt. Ik had SD geheugenkaartjes nodig voor mijn camera. Ik beschik momenteel immers over goed 1Gb oftewel ca. 130 foto’s in RAW. Mooi, maar ik zit toch regelmatig iets te dicht tegen die grens. In de Mediamarkt stond een kaartje van 2Gb (Sandisk! Kwaliteit!) geprijsd aan 24 euro. Dus ging ik gelijk voor twee stuks. Aan de kassa werd het zaakje echter verrekend aan 27 euro. Hm, 6 euro meer betalen? Dat zag ik niet zitten. Ik dus op mijn strepen staan maar de kassamadam kon mij enkel terug richting fotoafdeling sturen. Daar moest ik een eeuwigheid wachten terwijl een gladde verkoper allerlei dure lenzen en toestellen probeerde te verpatsen aan een koppel voor mij. Uiteindelijk gaf hij die strijd op en kon hij zich op mijn probleem richten. Ik dus meteen ferm op mijn recht staan om enkel de aangegeven prijs te betalen. Ik kreeg meteen gelijk, maar er moesten wat documentjes en zo worden ingevuld. Voor zes euro! Daarna terug richting kassa – aanschuiven in de MediaMarkt, heerlijk! – en betalen. Ik stond pas na een dik uur buiten. Maar wel met zes euro extra in mijn zakken! Haha!

Omdat ik het niet zag zitten te voet richting Zuid te stappen stapte ik dan maar op de eerste de beste tram via de Leien. Slecht idee want het ding kwam al snel vast te zitten in de avondspits. En de chauffeur liet er ons natuurlijk niet zomaar eender waar uit. Weer een dikke 45 minuten kwijt. Uiteindelijk arriveerde ik om 19u op het Zuid. Ideaal om mij te vervoegen bij Vincent en de kaartbuddies. Natuurlijk had ik zijn mails vanmorgen maar half gelezen. Na heel wat miscommunicatie en met een zak frieten uit het Kattekwaad de ganse buurt te hebben afgedweild gaf ik het tegen acht uur met ferme honger en dodelijk vermoed zo’n beetje op. Uiteindelijk heb ik de avond dan maar op mijn gemak doorgebracht met Seven Years in Tibet. Magistrale film van Jean-Jacques Annaud met Brad Pitt die imho toch wel een fantastische performance neerzette. Let ook op David Thewlis die een briljante bijrol speelt!

Enfin, niet dat mijn vertelling zoveel bijdraagt of interessant is. Ik had gewoon goesting om het eens te zeggen. Nah! En hoe is het feitelijk nog met u? Ik geloof dat ik beter maar eens kan gaan slapen…