Netsensei

Jaja, gisteren was het Buscemi in de MaZ. Latijn-Amerikaanse grooves in een zwoele, loungy atmosfeer met een opperbeste meneer Buscemi voorzien van vet koper- en drumwerk en een zangeres die voor stevige vocale ondersteuning zorgde. Meer moet dat niet zijn. We zijn er blijven hangen tot rond 23 uur. De afterparty in de lounge was wel gezellig, maar eerlijk gezegd vind ik de locatie een beetje ongelukkig en niet echt aanspreken. Dik in orde was het wel!

Doet mij eraan denken dat het volgend weekend weeral zo vol zal zitten. Vrijdagavond mag ik als Vriend van Gent Blogt naar hun grote jaarlijkse feesthappening. Jeuj! Ik hoop op een leuk weerzien met een heleboel oude bekenden en natuurlijk ben ik ook wel benieuwd naar al die nieuwe gezichten. En de zaterdagavond is er FEST! in het Entrepot. Met allerlei superoptredens zoals daar zijn Mintzkov en El Guapo Stuntteam. Mhaha, schone agenda!

• i hate outlook – Google zoeken
  2.030.000 hits die mijn gevoelens vandaag zo”n beetje samenvatten…
  (tags: google outlook)
• Фото о фото
  Strijk gaan met fotografen!
  (tags: funny photography)
• Transparent Screens
  (tags: flickr art cool)

Jeuj. Ik loop al een tijdje met het plan er eens een paar daagjes tussenuit te knijpen. Dat het een reisje richting Italië zou worden lag al vast. Vanmorgen bij de reisagent binnengesprongen achter een reisbrochure met citytrips van Jetair. Rome heb ik al gezien, de volgende bestemming zal meer dan waarschijnlijk Venetië worden, al staat Firenze ook wel hoog op het verlanglijstje. Collega S., hevig fan van alles dingen Italiaans, heeft mij al een stuk of wat reisgidsen van Venetië in de handen geduwd. Ik hoop ergens in de loop van november in die richting af te reizen.

Maar eerst proberen om mijn vakantiedagen in orde te krijgen. De administratie is zo’n beetje in de soep gelopen dus ik heb geen idee hoeveel verlof ik voor 2007 nog op overschot heb. O ja, ik heb ook een teveel aan vakantiegeld uitbetaald gekregen. Ik weet dat ik een deel zal moeten teruggeven, maar hoeveel blijft nog een verrassing. Mja, niet echt handig als je met wilde plannen rondloopt.

https://www.youtube.com/watch?v=3m5qxZm_JqM

Hilarisch filmpje! Duidelijk een Monty Python fan. Ja, het gaat dus om een doodserieus interview, geen sketch of zo. Het is dus een sketch. Met dank aan Twanne!

Ach, kolonisten van Catan. Mijn speldoos ligt hier wat werkloos, maar gisteren heb ik wel een beestig spelletje met de collega-vrienden gespeeld. Eigenlijk werd het meteen een volledige gezelschapspelletjesavond. Na de arbeid ging het richting stamkroeg ‘Afspanning ’t Waagstuk’ op de Stadswaag. Na de obligate spaghetti speelden we kort een spelletje Machiavelli in afwachting tot we voltallig waren. Machiavelli is zo niet echt mijn ding. Je probeert immers drie, vier stappen vooruit te denken maar tegen de tijd dat het jouw beurt is, is de situatie zo veranderd dat je al je wilde plannen op mag bergen. Mja, toch knap tweede geëindigd.

Tegen achten konden we dan met zes man Kolonisten spelen met uitbreiding. We hadden de grootste tafel in de gelagzaal bezet en nog konden al onze glazen, het spelbord en alle attributen maar nét erop. Mja. Omdat we een paar newbies hadden dan maar de spelregels ‘vlug’ even uitgelegd en dan erin gevlogen. Ik had een beetje pech met mijn uitgangspositie: veel wol, maar geen erts en nauwelijks hout. Met wat slim aanpakken en handel drijven kon ik gelukkig wel mijn rijkje wat uitbreiden. Het laatste uur was het plezantste omdat het dan keihard ging. De grondstoffen waren zo verdeeld dat je tot handel – of oorlog – met je medespelers werd gedwongen wilde je iets doen. Afijn, we hielden het vol tot dik halftwaalf. Ik had vanmorgen immers nog afspraak op de dienst Financiën voor het werk. En dan wil een mens wel wakker op het appel verschijnen…

Ik heb soms last met het verzinnen van titels voor blogpostjes. Soms wil ik de meest uiteenlopende dingen vertellen liever in één postje dan er tien aparte kleine kattebelletjes van te maken. Alleen, verzin maar eens een goede titel! Soms ben ik echt wel clueless. En ik kan moeilijk beginnen met ‘kleine updates uit de laatste 48 uur’ of zo. Niemand die dat gaat lezen. Titels van posts zijn immers zo’n beetje een proevertje. Nu ja, in een beetje feedreader wordt meestal het artikel direct volledig binnen gehaald en bekeken. Dan is de titel niet noodzakelijk slechts één criterium om ongeïnteresseerd door te scrollen.

Neemt niet weg dat een blogpotsje van een beetje titel moet voorzien zijn. En dan denk ik zo: waarom niet met titels of quotes uit beestige liedjes? Keuze te over! En het kan zelfs de nieuwsgierigheid van de lezers alleen maar wekken en zelfs leuk uitvallen. Het kan natuurlijk ook met filmquotes of reclameslogans. Maar voor het gemak hou ik het nu even op titels van songs.

Ik moet eerlijk zijn, de idee is niet nieuw. Deze meneer doet het immers al een hele tijd heb ik gemerkt en dat geeft soms een leuk effect op Planet Debian. In plaats van de cryptische naam slash versinummer van één of ander FLOSS pakket, de titel van een frivole song. En ook deze meneer doet het. Maar die is dan ook écht wel clueless…

• I failed basic chemistry
  Laten we dihydrogenmonoxide maar verbieden.

Wow. Just, wow! Hoe ziek kan je wel niet zijn om dit soort programma’s ook écht te maken? Op zich is het gewoon hersenloze entertainment. Op zijn best kan je misschien nog de vergelijking maken met Lord of the Flies van William Golding. Ongetwijfeld worden de deelnemertjes achter de schermen uitgebreid gescreend en opgevolgd door een batterij psychologen, en toch: welke boodschap willen de makers met zo’n show meegeven? Dat kinderen een ‘democratische’ maatschappij kunnen bouwen? Uiteindelijk is het niets meer dan een domme Big Brother afvalrace maar dan met kinderen.

Ik ben op zoek naar een goeie fiets. En ik sta al een heel eind ver in die zoektocht: ik heb wat informatie links en rechts verzameld en dankzij collega F. ben ik op dit moment mijn ogen aan het uitkijken op het merk Oxford.

Deze week heb ik in het Antwerpse drie fietshandelaars bezocht. Kwestie van het smeer op te kunnen snuiven en het glanzende aluminium – carbon is kostelijk man! – te kunnen aanschouwen. Van de eerste twee kreeg ik vooral wat gemompel en wat folders mee. Niet echt interessant. Nummer drie in de Verschansingsstraat bevalt mij heel wat beter.

De verkoopmens stelde meteen de juiste vragen. In plaats van “Welk model had ge in gedachten” was het “Waarvoor moet dat dienen? Hoeveel kilometers leg je er per dag mee af?” Het is de bedoeling dat ik er hier in ’t Stad mee naar mijn werk trek en af en toe ook eens een tochtje mee kan maken. Meteen kon hij mij een aantal modellen tonen. Eén model, de Oxford D-Fence kon mij wel bekoren. Beter nog, de man stelde mij voor om er even een toertje mee te doen! Ik moet zeggen, een beestige fiets. Ik heb gelijk de Oxford folder meegekregen. Ik ga er nog even over nadenken want ’t is toch wel een hele investering, zo’n fiets. Maar na jaren met tweedehands wrakken te hebben gedaan, vind ik er wel recht op hebben.

Mja, gisteren heb ik voor het eerst in dik drie jaar OSX opnieuw herinstalleert op mijn iBook. Ik had al een tijdje een dual boot opstelling met Ubuntu, maar die laatste was nogal hard voor de batterij en zorgde ervoor dat het ding nogal wat hitte produceerde.

Ondertussen startte mijn iBookje enorm traag op en stond het vol met overbodige dingen die ik de laatste jaren had geïnstalleerd maar nooit gebruikte. Om nog maar te zwijgen dat mijn harde schijf volledig gevuld was met allerlei rommel. Mja, het lijkt erop dat OSX dus niet zoveel beter is dan Windows wat efficiëntie betreft.

De herinstallatie verliep best wel voorspoedig. CD’tjes erin, laten lopen en een uurtje later had ik terug een maagdelijke OSX. Dan de updates en zo ervoor. Goed voor een download van 250Mb. Ook dat ging vlotjes.

Nu nog mijn favo software installeren…