Netsensei

Much Ado About Nothing

Dit was december

Vakantie!! En dat nog tot na nieuwjaar! Hoezee.  Tot nu toe spenderen we de tijd tussen vrienden en familie. Kerstavond was de traditionele fondue met het lootjesspel bij de schoonfamilie. We doen dan van quiz en gekke dansjes rond een kerstboom met een stapel cadeaus. Kerstmis brengen we met zijn allen door bij mijn ouders.

Vakantie, dat is natuurlijk ook laat opstaan, te tam zijn om kleren aan te doen en de rest van de dag in de zetel met iPads en laptops doorbrengen.

Netflix is hier in huis gehaald! De laatste weken staan in het teken van House of Cards, Downton Abbey en Marco Polo. Die laatste heb ik op een weekend ge-binge-watched.  In tegenstelling tot de kritieken, vond ik het best wel een fijne, onderhoudende serie.

We hebben meteen ook een Chromecast erbij genomen. Met je iPad de TV aansturen is zo’n gemak.  En het beperkt zich niet alleen tot Netflix maar ook YouTube. In de laatste maand kijk ik nauwelijks nog naar mainstream TV. Ware het niet voor anderen in huis, ik zou overwegen het TV abonnement gewoon op te zeggen of tot een minimum te beperken.

Ik beschik sinds kort over een Kindle Paperwhite. Ik heb even overwogen om voor een Kobo te gaan, maar aangezien ik heel wat Engelstalige literatuur lees, werd het de e-reader van Amazon.  We hebben bovendien maar zoveel plaats in huis om een bibliotheek te zetten. De meeste van mijn boeken zijn opgeslagen in plastic dozen die in onze garage gestapeld staan.

In de kerstvakantie wordt het dus mijn lijstje vullen voor de komende maanden en bekijken wat sites zoals Goodreads en /r/books allemaal te bieden hebben.

Ik kreeg ook minder goed nieuws te horen.

In mei kreeg ik te horen dat er een scheurtje in een schouderpees had. Niets waar toen meteen iets aan gedaan zou worden. Tenzij het ongemak bleef. Ik mocht zelfs sporten. Dus, na een zomervakantie vol rust zocht ik de fitnesszaal op voor wat voorzichtige krachttraining en de kinesist voor de nodige begeleiding. Helaas belandde ik na een paar weken terug in een sukkelstraatje. Deze maand ging het andermaal richting specialist.

Er zou dan toch een SLAP scheur zitten in mijn rechterschouder. De dokter omschreef het als: “Je soupape is kapot.” En ja, dat is zo pijnlijk als het klinkt. Het komt er op neer dat zoiets doorgaans niet vanzelf geneest. Na de kerstvakantie volgt er nog een onderzoek met CT scan en dan is het bepalen hoe 2015 er voor mij verder uit zal zien.