Mja, 1 november. Dit jaar heeft een iets specialere betekenis.

Net geen jaar geleden verloor die andere, die ik toen net beter leerde kennen, iemand dierbaar. Iemand waar ze veel steun aan had. Dat heeft haar wereld op zijn kop gezet… en uiteindelijk ook de mijne. Ik heb de persoon in kwestie nooit ontmoet. Maar ik voelde wel de leegte en het verdriet die het achter had gelaten bij de andere. Het was het soort verdriet dat je met de beste wil van de wereld niet kan verzachten. En dat uiteindelijk belette dat we naar elkaar konden groeien.

Vandaag denk ik aan diegenen die we allebei verloren hebben.