Netsensei

Much Ado About Nothing

11 going on 12

Ah! 2011. Wat een bevreemdend jaar is me dat geworden. Het is het jaar waarin absolute lows met opperste ups werden gecombineerd. Het werd een jaar waarin mijn voornamelijk dingen te beurt vielen die ik helemaal niet verwachtte. Het was op zijn minst een bijzonder confronterend jaar. Maar ook een bijzonder leerrijk jaar waarin ik een paar belangrijke levenslessen heb gekregen.

Nummer één: Vermijd Grootse Verwachtingen. Niks zo erg als beginnen zweven om dan opeens keihard met de voetjes op de grond te worden gezet. Het leven valt nu eenmaal moeilijk te controleren. Je kan wel een eindje vooruit kijken, maar geen vol jaar. Niks staat in steen gebeiteld.

Nummer twee: Ken jezelf. Gnooti Seauton. In mijn hoofd zitten een pak ideeën en dingen die ik zou willen doen of bereiken. Soms lijkt het alsof de pot met goud verdacht dicht bij is. In werkelijkheid ben ik ook maar een mens met beperkingen. Het is niet erg om “neen, dat gaat niet zomaar.” te zeggen tegen anderen en al helemaal niet tegen jezelf.

Nummer drie: Leer geduld te hebben. Ik ben een ongelofelijk ongeduldige mens. Ik zie de dingen graag vooruit gaan. Gedreven zijn, dat heeft zo zijn goeie kanten. Maar snel ongeduldig worden, daarvan word ik dus ongedurig. Ik heb geleerd dat ik de dingen soms moet aanvaarden zoals ze zijn en dat verandering pas op zijn eigen tijd komt. En niet met een druk op de knop.

Nummer vier: Trek het u allemaal niet zo hard aan. Ja, de wereld vandaag is een tranendal. Ja, ik heb geen auto. Ja, ik heb wat tegenslag gehad… Maar ik ben wel gezond. En aan de basisbehoeften is ruimschoots voldaan. Leren relativeren is de boodschap.

Nummer vijf: Savour the moment. Waarmee ik niet wil zeggen: leef van dag tot dag maar wel dat het soms de moeite loont om ook bewust te genieten van de kleine momenten. Leren content zijn met wat je hebt.

2011 is het jaar waarin ik die lessen heb geleerd. The Hard Way. En het mooie is dat ik er vergeleken bij begin dit jaar, me er een stuk bewuster van ben. Het blijft wel een dagelijkse oefening om ze voor mezelf te herhalen, maar ik doe dat graag. Ook in 2012.