Netsensei

Much Ado About Nothing

Ziekskens

Oorrrgh. Ziek zijn is zo niet cool. Het begon gisterenmiddag. Vlak na het middageten. Net alsof iemand de verwarming op kantoor volledig had uitgedraaid. En spierpijn. En koppijn. Afin, het hele gamma ziek-zijn-symptomen. Tegen een uur of vier heb ik er dan maar de brui aan gegeven.  Op aanraden van N. kocht ik mij onderweg naar huis een pot yoghurt, citroenen en kiwi’s. Dekentjes en WijfTV zijn trouwens de max als je ziek in de zetel zit. Net zoals eens extreem vroeg in bed kruipen.

Het opstaan vanmorgen ging minder vlot dan gewenst, maar uiteindelijk zag ik het toch zitten om richting werk te trekken. Op de planning stonden geen hoogdringende, tegen-de-klok zaken. Doorheen de dag ben ik er dan toch redelijk door gekomen. Ik heb vooral veel thee gedronken. Momenteel zit ik zo in het stadium: stevig opgesteven vaatdoek. Het ergste leed is dus geleden maar ik voel mij nog niet de volle 100%. Nog een paar keer stevig wat nachtrust proberen te scoren en ik hoop tegen het weekend er terug door te zijn.