Jawel, I have them: slechte gewoontes. ’t Is natuurlijk wat een mens onder “slecht” verstaat. Neem nu het ontbijt. Dat wordt bestempeld als zowat de belangrijkste maaltijd van de dag. En dus probeer ik daar aan te houden. Proberen, want ondanks het verhuizen moet ik nog heel regelmatig sporen. Dat betekent ’s morgens vroeg op staan en mij haasten om de trein te halen. Dus komt het erop aan om snel een kommetje ontbijtgranen binnen te werken.

Dan zit ik al snel een uur of meer op de trein om toe te komen op het bureau in het besef dat ik pas tegen 1 uur ’s middags (of later) weer een bord zal zien. Wat doe ik dan? In het station van aankomst nog eens boterkoeken bij de Panos kopen. Een croissant en eentje met chocolade (vanmorgen was het een dubbele) En die dan onderweg binnen proppen om de middag te kunnen halen.

Slechte gewoonte? Ik zou een stuk fruit of een yoghurtje kunnen meenemen tegen het hongertje. Ach, tot nog toe blijft het allemaal niet aan mijn lijf plakken. ’t Is dat ik het liever anders zie maar in mijn huidige leventje op dit moment niet echt te vermijden valt.