Afin, de week tot zover dan maar. Omdat ik geen goesting heb om twintig aparte potsjes te schrijven.

• Ik vervloek mijn eigen vandaag omdat ik eergisteren niet de moed heb gehad naar de bank te bellen voor een extra pakket KBC aandelen. Dinsdag nog 75 euro. Vandaag 88 euro ’t stuk. Dingbats! Aan de andere kant: troostende gedachte dat ik niet verkocht heb.
• Hoopte ik vorige week nog om nu zaterdag naar El Tattoo Del Tigre te kunnen, dan blijkt dat er niet in te zetten. Heel veel dank aan collega S. om toch te proberen iets voor ons te forceren. Ach, ’t is dat het wel niet hun laatste show zal zijn en dat ze als ze deze zomer ergens op een zwoele zomeravond tussen hier en Brugge op de bühne staan, ik daar dus zo keihard bij ga zijn.
• De laatste dagen speelt het kardinaliteitsteken keihard een rol in het werk. Ook wel het spoorwegteken of het hekje genoemd. Of die-toets-links-onderaan-op-uw-telefoon. Don’t ask.
• Gisteren ben ik met kameraad J. naar I am Legend wezen zien in de UGC. Wat ik er van vond? Een degelijke film. Het einde was wat over the top en eigenlijk zelfs totaal onlogisch. Maar verder vond ik een totaal verlaten New York fantastisch in beeld gebracht. Ook Will Smith deed het wel oké als op-de-rand-van-de-waanzin verkerende overlevende. ’t Was niet meteen zijn beste prestatie, maar hij deed het behoorlijk met het gegeven.
• Dinsdag ben ik dan weer met Herman op stap geweest. Eerst pizza eten in de Da Vinci II aan de verschansingsstraat, daarna richting ’t Pakhuis voor een bangelijke. Ondertussen smeedden wij plannen om ’t Stad onveilig te maken. Ik hoop zelf onder andere nog eens in de Lucy te geraken. En dan is er nog een idee waar we op aan ’t broeden zijn. En ja, Herman, je hebt gewonnen: je kan duidelijker harder lopen dan ik dat je de eerste op Twitter was.
• Tenslotte is er nog achtduizend. Komende week ben ik fotoverantwoordelijke van dienst. Het goede nieuws is dat we kortelings in de lokale media zouden worden gefeatured. Hoezee! Ik vroeg mij trouwens af: wat vinden jullie tot nu toe van achtduizend? We krijgen wel redelijk wat respons van fotografen die hun werk insturen (blijven doen!), maar wat vindt ons publiek er nu eigenlijk van?

Busy, busy, busy dus…