Werd ik gisteren gebeld door Ann van de bank. Wist ze mij te vertellen dat mijn bankkaart, een opvallend rood exemplaar, voor haar op haar bureau lag. ‘Kan niet’, dacht ik. ‘De mijne zit in mijn portefeuille.’ Niet dus, toen ik dat even controleerde. Blijkbaar ben ik ze vergeten toen ik zaterdag in een delirium van vermoeidheid en anticipatie – CPEX speelde op Thoprock – geld haalde aan de lokale flappentap.

Maandagmorgen ontdekte ik bovendien dat men mij toevallig naar aanleiding van, nog maar eens nieuwe hervorming van tariefplannen, een nieuwe bankkaart had toegestuurd. Enigszins geambeteerd omdat ik weeral van kaart moest wisselen, had ik verzuimd die mee te nemen. De ironie wil dat Ann van de bank mij bovendien ook mee moest delen dat de nieuwe kaart waarschijnlijk toch niet zou werken. Blijkbaar zijn er technische problemen.

Wat ik gisteren wél geleerd heb, dat is dat je met je identiteitskaart gerust geld kan krijgen aan het loket. Gelukkig maar, anders ging ik deze week de broeksriem stevig mogen aanspannen.