Netsensei

Much Ado About Nothing

Insert cliché titel

’t Is dat ik geen zin heb om de zoveelste ik-heb-het-druk-oeh-wat-zielig titel te gebruiken. Neen, ’t is dat ik de afgelopen dagen vooral de voeten van mijn lijf heb gelopen. Sinds ik hier zo’n beetje de ICT doe van het Sint-Felixpakhuis ben ik een superconditie aan het kweken. De zolen van mijn schoenen daarentegen…

Nu. Gisteren mocht ik eerst nog eens richting Luchtbal voor een jaarlijks overlegmomentje met collega’s van een andere dienst waar ik half-en-half deel van uit maak. Ik ken de mensen van haar nog pluimen laat staan dat ik met hen veel uitstaans heb. (Administratief ben ik zo’n beetje Schrödingers Kat) Maar om de één of andere reden belandde er een uitnodiging in mijn bakje en zo dus. Gedenkwaardig is dat de dag werd afgesloten door niemand minder dan Schepenen Heylen, Van Campenhout en burgemeester Patrick Janssens.

Daarna ging het vanaf Luchtbal richting Brussel-Noord. Eerst met de beruchtte bus 23 tot Antwerpen Centraal en dan over Mechelen – lange tussenstop wegens rookontwikkeling meegenomen – tot in Brussel. Daar woonde ik een infosessie bij KBC bij. Ik kan u zeggen: de inkomhal van het KBC hoofdkantoor is indrukwekkend. Zeer indrukwekkend. Ik geloof dat mijn huidige werkplaats volledig in die inkomhal past. Kwestie van afmetingen. Avondvullend programma: veel presentaties en een receptie met warme hapjes en drank. Tegen 22u de boemel op terug naar huis. Mind you, ik had nog niet gegeten, dus een fritje bij het Kattekwaad was een must. Tegen ongeveer 00u30 lag ik kapot in mijn bedje.

’t Leven is soms hard…