Of zoiets. ’t is dat ik niet vaak blog over mijn werk. Ik had er nu eens gewoon zin in.

Sinds ik tegenwoordig gepromoveerd ben tot de ICT mens van het archief, loopt het er druk, druk en nog eens druk bij. Soms ben ik net de vliegende brigade. Het leuke is dat ik een ongelofelijk gediversifieerde job heb. Dat gaat van het minder glamoureuze weerspannige printers herstellen tot het onderhoud en ontwerp van de databank en de interfaces waarop de leeszaal van het archief draait. Het nadeel is dat het er soms wel heel stressy aan toe gaat. Deadlines halen, inspelen op onverwachte (nood)situaties en al. En dan zijn er nog de digitaliseringsopdrachten en -vragen die mij te beurt vallen. Een mens moet dan vooral zijn cool kunnen bewaren.

Afijn, zoals het deze week druk was zal ik blij zijn dat ik het weekend mag uitslapen. De buurman die zo vriendelijk was om vannacht om 3u40 mij uit mijn bed te bellen omdat hij zijn sleutel vergeten was, droeg alvast niet bij tot mijn geestelijk welzijn. Ik ben normaliter de zachtaardigheid zelve maar wie ooit eens iets leest in de krant over een moorddadige maniak in Antwerpen… Mijn nachtrust is heilig.

O ja, ik kan niet wachten tot Tom deel wordt van het pendelende werkvee. Wat zou er *dan* op zijn blog verschijnen. Ik denk dan aan de schrijfsels van kameraad T.

NB: Mika – Grace Kelly