Zo. Vanmiddag hebben we de cadeau’s gehaald. Ik heb altijd de neiging om te wachten tot het laatste gaatje. En daar heb ik een goede reden voor: ik heb eigenlijk de pest aan shoppen. Voornamelijk de grote massa volk die zich massaal op de winkels gooit om toch maar iets te hebben.

Vanmiddag kon ik er nog moeilijk onderuit: ik moest en zou een aantal cadeau’s kopen voor onze ouders. Dus heb ik mij maar gesmeten op de Brugse binnenstad. De cadeau’s kiezen was niet echt een groot probleem. Maar de feitelijke aanschaf is dat wel: lange rijen in véél te kleine winkels. De Brugse huizen zijn eigenlijk niet berekend op winkelpanden waar de massa elkaar onder de voet loopt. Bovendien is het met uitkijken geblazen dat je niets van de rekken en zo stort. Eenmaal in de rij voor de kassa is het wachten geblazen. De kerstmuzak hielp mij écht niet vooruit. Op het einde had ik hield er aan de ene kant een vrij agressief gevoel aan over en aan de andere kant kon ik niet snel genoeg terug buiten zijn. Op straat was niet heel veel beter: je kon niet voor- of achteruit door slenterende mensen voor je die bij elke etalage blijven hangen. Dan maar over straat.

Afijn, ik ben er uiteindelijk toch geraakt en zit ik weer 365 dagen safe vooraleer opnieuw te moeten. Nu maar hopen dat de cadeau’s in de smaak vallen.