Het is nu goed vijf jaar geleden dat de wereld even stilstond. Toen vonden immers de aanslagen van 11 september plaats. Ondertussen zijn we vijf jaar verder en met de tijd krijgt een mens inderdaad een ander perspectief op het verleden. Ik ben immers historicus voor iets. En na vijf jaar mag ik gerust stellen dat die 11de september mijn persoonlijke terminus ad quem van de 20ste eeuw is geworden.

Ik kan mij eigenlijk haarfijn herinneren wat ik die dag gedaan heb. Ik was er net twintig geworden en ik had die dag een herexamen van Klassieke Oudheid. Professor Devreker was in die dagen de schrik van elke student humane wetenschappen in de UGent. Wij gingen dan ook in de voormiddag met knikkende knieën richting Blandijn. Tijdens het examen was hij al aan het verbeteren geslagen. Dat ging gepaard met het luid scheuren van papier voor een vol auditorium. Tegen de middag zat het er op en vrij defaitistisch ingesteld trokken vriendin P. en ik spoorgewijs richting Brugge. Hoewel het einde van de herexamens: veel slechter dan dat kon de dag eigenlijk niet worden.

Fout gedacht.

In de namiddag had ik met kameraad B. afgesproken om enkele PHP scripts te programmeren voor de website van de VGK. In 2001 bestonden er nog maar enkele eerder primitieve CMS pakketten maar niets dat écht op maat was voor de vereniging. Wij waren toen bezig met een primitief kalenderscript voor het beheer van de activiteiten van de studentenverenging.

Een eind in de middag kreeg B. een verward telefoontje van zijn vader. Iets over CNN en wereldoorlog drie. Enfin, wij dus naar beneden om te kijken. Eerst drong het niet echt door maar toen stonden we aan de grond genageld. De eerste toren was net ingestort en de beelden van crashende vliegtuigen en brandende torens werden steeds herhaald. Nog geen tien minuten later zagen we live hoe toren twee tegen de vlakte ging. Zo bleef het maar door gaan. De rest van de middag en avond waren we gelijmd aan het scherm.

De volgende dag ging de live coverage door, maar ik vertrok samen met B. richting Panne om daar met een groepje een midweek door te brengen aan zee. Het weer was niet erg fantastisch en veel tijd om verder te volgen was er niet. Pas een week later kon ik terug inpikken op de gebeurtenissen… De rest is geschiedenis.