“Toon mij hoe je je boodschappen inpakt, en ik vertel je wie je bent!”

Je kent het wel: je hebt een halve winkelwagen vol aankopen en aan de kassa moet je die allemaal overhevelen in plastic zakken, een kartonnen doos of een ander recipiënt. Geen eenvoudige taak omdat de kassiersters er soms zéér snel doorgaan, je ondertussen je portefeuille moet pakken én de volgende klant al staat te dringen om te kunnen af te rekenen.

Mij viel het vanavond in de Delhaize op dat iedereen zo’n beetje zijn eigen manier heeft om in te pakken. Sommigen proppen hun hele hebben en houden in twee of drie plastic zakken waar de helft uitpuilt. Anderen gebruiken haast voor elk product een nieuwe plastic zakje. Je hebt er die vreselijk zenuwachtig worden en er zijn er die er rustig hun tijd voor nemen en zelfs ondertussen een klapke doen met de kasmadam. Ouders met kinderen zijn dan weer hors elke categorie omdat ze ondertussen ook nog eens hun kroost in het gareel moeten doen lopen.

Zelf ga ik nogal methodisch te werk en volg ik reeds bij op de band leggen van mijn spulletjes een volgorde om mij bij het pakken te helpen. De zwaarste spullen vooraan gevolgd door lichtere spullen. Vlees, vis en flessen bij mekaar. Een trekje waarvan ik vermoed dat ik het van mijn vader heb. Het mooie is dat ik razendsnel en zonder stress, alles in max twee of drie zakken krijg én bovendien tegelijk nog eens kan betalen.

Is passeren langs de kassa voor jou iets van inpakken en wegwezen? Of ga je eerder methodisch te werk?