Vandaag hadden collega Dries en ik een werkbezoek aan de VRT op de agenda. Dus toogden we deze middag richting Reyerslaan. Het was de eerste keer dat ik het Huis er bezocht en ik moet zeggen: zéér indrukwekkend. Om te beginnen is er de dominante ufo-toren. Nog groter dan dat ik ze mij had ingebeeld. Het gebouw zelf kan je het beste omschrijven als stile communiste, jaren 60 dus, dixit Dries.

De ingewanden zijn des te indrukwekkender. Overal redactielokalen, regiekamertjes, werkateliers, etc. volgepropt met fancy elektronica. Wij waren er voor een bezoekje aan het geluidsarchief. Geheel toevallig kregen we ook de kans om een zeer zeldzame blik te werpen op het beeldarchief en te lopen tussen rekken volgestouwd met opnames van de BRT(N). Een privilege! Doorheen de doolhof ging het van het ene lokaal naar het andere. Ook hier heb ik het werk van onze Pietel gespot. De beruchte propagandaposter voor Drieduizend.be. Kijk eens aan!

Daarna ging het richting Amerikaans Theater en het documentatiearchief. Ook hier een hartelijke ontvangst. Het archief zelf is op zich zeer interessant. Dé aandachtstrekker was de fancy schmanzy koffiemachine. Je kon niet alleen kiezen welke koffie je wilde (max havelaar, capuccino, etc.) maar ook nog hoeveel melk, hoeveel suiker, hoeveel koffie, etc. Hyper-modern! De imperculator zorgt op zijn best voor een zwart drabje op elke bekerbodem. Nu ja, zo’n groot koffiedrinker ben ik nu ook niet. ’s Ochtends een kop, en als het mij wordt aangeboden. Soit, ik mag zeggen dat ik onder de indruk ben van de VRT. Een heel hartelijke ontvangst en een massa informatie meegekregen. Fan-tastisch! Enfin, u hoort er nog wel van.

Uiteindelijk tegen achten op de thuisbasis geland. De boemel tussen Brussel en Antwerpen had vertraging “wegens een gebroken ruit”. Hmz.