Netsensei

Much Ado About Nothing

We zijn verhuisd

We zijn verhuisd! Niet naar Oregon, wel naar Assebroek.

Na anderhalf jaar wachten, ontvingen we begin juni de sleutel van onze eigendom. In de afgelopen weken hebben we hard gewerkt om het huis woon klaar te krijgen. We hebben niet minder dan 30 liter verf opgeschilderd. En de slaapkamer heeft een nieuw plafond gekregen. En verder zijn er de eindeloos vele andere kleinere en grotere werkjes die moesten gebeuren.

De voorbije week was er eentje waar we van uur tot uur leefden terwijl de verhuisdatum naderde. Onze slaapkamer kreeg nog een laatste laag verf, er was nog flink wat schoonmaak nodig en er passeerde een stoet van leveringen. En tussendoor pendelden we continue met de auto op en af tussen Oostkamp en Assebroek met een koffer gevuld met spullen. Tot in de late uurtjes met zaken die we onmiddellijk nodig zouden hebben. Of dingen die te breekbaar zijn om in een vrachtwagen te vervoeren.

Maandag leverde Ikea onze nieuwe zetel en een nieuwe slaapbank voor Louise. Ook de Proximus ploeg maakte passage om de aansluiting te verzekeren. Dat bleek niet zo eenvoudig. Long story short, we zijn overgestapt naar Telenet. Dinsdag was het van domicilie verhuizen en een voorlopige parkeervergunning aanvragen. Woensdag was een dag van inpakken, af en aan rijden en andermaal een bezoek aan Ikea. Donderdag werd onze nieuwe keukentafel geleverd.

Donderdagavond besloten we om onze matrassen en lattenbodems te verhuizen en onze eerste nacht in het nieuwe huis door te brengen. We wilden niet langer wachten tot de eigenlijke verhuis. Ook al kostte dat extra moeite. Het appartement in Oostkamp stond helemaal op zijn kop en we voelden dat het thuisgevoel ondertussen was verhuisd naar het nieuwe huis.

Vrijdagmorgen haalden we de gehuurde vrachtwagen op. Eerst ging het richting Meulebeke om meubels die daar nog gestockeerd lagen, op te halen en naar de kringloopwinkel in Tielt te brengen. Daarna trokken we nog maar eens naar Ikea om een Besta kast en TV meubel op te pikken. Ook daar volgt nog een blogpost over.

Vrijdagavond leverden we een laatste inspanning en was het appartement in Oostkamp eindelijk helemaal verhuis klaar. Buiten de meubels stond alles mooi verpakt klaar voor de vrachtwagen. We hebben dan wel België – Brazilië gemist, maar dat hadden we er toch echt wel voor over.

Zaterdag was D-Day. Een verhuisploeg van lieve vrienden en familie kwam ons in de vroege uurtjes helpen. Het uitgekiende verhuisplan leverde resultaat op. In de loop van de namiddag waren we volledig verhuisd.

Zondag was een dag van schoonmaken in Oostkamp. Hoe goed je in al die jaren ook mag poetsen en stofzuigen: het blijft verbazingwekkend wat je nog vindt aan stofnesten en vuiligheid wanneer alles leeg staat. We zijn toch even zoet geweest om alles pico bello te krijgen. Waarom zou een mens al die moeite doen voor iets wat je verlaat? We hebben immers vaak genoeg geklaagd over de oude staat het van het appartement. Uiteindelijk hebben we er jaren van ons leven gewoond. Het was onze thuis. En om in schoonheid afscheid te nemen, was het de extra inspanning meer dan waard.

Gisteren hebben we de sleutels van het appartement afgegeven en het papierwerk getekend. Ook de twee poezen haalden we terug van het poezen pension. Vanmorgen kwam dan de Telenet man de aansluiting regelen. Nu rest ons nog het uitpakken van dozen en het rustig settelen in onze nieuwe woonst. We voelen ons alle vijf alvast helemaal thuis.

De zomer mag ook voor ons eindelijk starten.