Mijn handen zitten nu wel onder de isobetadine en de plakkertjes, maar al mijn ikeameubeltjes zitten in elkaar. In eerste instantie dachten we dat de ruimte in de studio aan de kleine kant was, maar achteraf gezien heb ik nog zeeën van ruimte over. Mijn twee 150 Watt staanlampen (model NOT voor de geïnteresseerden) verlichtten alles. Alles ging eigenlijk zeer vlotjes. Vrijdag wist de ikeadama aan de telefoon te melden dat we de levering tussen 12 en 16u konden verwachten. Een domper op de feestvreugde want dat betekend een dagje duimdraaien om dan ’s avonds pas te kunnen schroeven. Ik had een bordje laten plaatsen door de verkeerspolitie om plaats te reserveren voor de vrachtwagen. Zaterdagmorgen stonden er toch nog twee auto’s. Een telefoontje naar de politie later arriveerde een vriendelijke maar kordate politiedame met combi. Eigenaar nummer één werd gelocaliseerd aan de hand van zijn nummerplaat. Eigenaar nummer twee lag al wat moeilijker. Even met de sirene loeien en al snel kwam ook hij opdraven om zijn auto te verplaatsen. Rond de middag was er dan “le moment suprème”. Tegen de verwachting in arriveerden de meubeltjes om 12u15. Met een ladderlift werd er in totaal 330 kilo naar de eerste verdieping getild. Echt correct was de levering niet. Ik kreeg namelijk een latenbodem (ikeamodel Sultan Liared) teveel. Dat kan alleen maar van pas komen. Zaterdagavond is de zaak bewoonbaar. Alles staat min of meer op zijn (voorlopige) plaats tot en met mijn computer.

Ik heb gelijk mijn AMD XP1800 die tot nu toe als server dienst deed mee verhuisd. Ik hoop die in de komende dagen wat te kunnen tweaken tot een volwaardige desktop. Ik heb de oude 386 van mijn ouders geërfd. Die stond al een tijdje stof te vergaren. Vandaag kon ik op de computerbeurs twee ISA netwerkkaarten op de kop tikken. Met een beetje gefoefel moet mij dat lukken om daar iets mee te maken.

Vanaf morgen woon ik dan tijdens de werkweek in Antwerpen en in de weekends in Brugge…