Ha! Nog 35 minuten en ik bevind mij in een administratief limbo! Vandaag is de allerlaatste dag van mijn contract voor dit project. Maandag moet ik mij om 9 uur aanmelden bij de persooneelsdienst in Deurne om daar mijn nieuw contract voor 2 jaar tekenen.
Dat betekent dus dat ik dit weekend welgeteld twee dagen formeel werkloos zal zijn. Dat zal dan ook meteen de eerste keer zijn.
Het betekent ook dat het project waar ik de laatste drie jaar aan gewijd heb, afgelopen is. Het dossier wordt afgesloten en het eindverslag ben ik volop aan het schrijven. En ondertussen verleg ik mijn horizonten naar een nieuwe job en nieuwe uitdagingen.
Ik ga aan de slag als consulent ICT (administratief heet het consulent bestuurskunde) voor een groots project binnen de stadadministratie. Ik ga hier vooral bezig houden met de ICT kant van de zaak en onder andere de implementatie van een aantal toepassingen opvolgen. Ik kijk er al helemaal naar uit!
Jaja, ik heb woensdagavond dus mijn allereerste live voetbalmatch mogen bijwonen. En dan nog wel in het beruchte Bosuilstadion! Als West-Vlaming supporteren voor Den Antwerp heeft toch wel iets. Zeker als het dan nog eens tegen een ploeg als KV Oostende is. Blijkbaar ben ik dan toch een nestbevuiler.
Het programma ging alsvolgt: eerst frietjes stekken, dan met de pre-metro richting Bosuil, pintje pakken in supporterscafé – toepasselijke naam ‘Metropole’ – vervolgens richting stadion, met 2 – 0 winnen, uiteindelijk overwinning vieren in café Metropole.
Het was eigenlijk best wel beestig om mee (te proberen) de supportersliedjes te zingen en zo. Het deed mij wat denken aan mijn studententijd met de cantusliedjes. Alleen nog onverstaanbaarder en met heel wat meer volk. Het stadion zelf is inderdaad volledig afgeleefd. Blijkbaar mochten we al blij zijn dat de oprit/inkom van het stadion net een asfaltlaag heeft gekregen. En de bankjes waren genummerd met alcoholstift, ik vermoed dat dat ook wel een ruime post is in het jaarlijkse uitgavenplaatje van de ploeg. Maar het heeft allemaal zijn charme. Ik heb mij gelijk ook een sjaal van de Ploeg van ’t Stad aangeschaft. Kwestie van mij wat in te dekken met mijn West-Vlaamse klanken. Ik heb bij momenten op mijn tong moeten bijten om geen luidkeelse ‘mohowzeh!’ tussen te werpen.
Enfin, ’t was dik in orde. Op 8 september spelen we tegen KV Kortrijk. Weer West-Vlaanderen. Hm. Dat zegt toch wel iets.
Wie wil er nu honderd paswoorden en accounts bijhouden? Niemand toch? Of je gebruikt telkens hetzelfde paswoord. Knappe koppen denken natuurlijk wat verder en kwamen met een oplossing: OpenID. Ideaal, zo leek het. Eén paswoord/login combo onthouden en de rest gebeurt automagisch op elke site die OpenID ondersteunt.
Maar is OpenID wel zo fantastisch? De voornaamste kritiek op OpenID valt samen te vatten als deze: “On the Internet, nobody knows you’re a dog.” Of beter, het decentrale karakter van OpenID betekent verzwakte de sterkte de identiteit die je claimt. Meer hierover vind je hier.
Los van die discussies, heb ik zelf uit harde ervaring geleerd dat OpenID niet het nirvana betekent. Mijn kritiek is eerder technisch van aard en beperkt zich tot het protocol zelf. De laatste maanden heb ik mij gebezigd met een OpenID plugin voor WordPress. Dat betekende dus een OpenID consumer implementeren en die koppelen met één van de API haken van WordPress. Om precies te zijn: in het wp-comments-post.php script. De OpenID specificatie leert ons dat alle oproepen tussen een consumer en een identity provider via HTTP GET requests moeten worden afgehandeld. Helaas hebben de makers van WordPress het bewuste script zo gepatched dat HTTP GET requests worden afgeblokt. Helaas betekent het ook meteen het afblokken van OpenID in comments op een propere manier. Ik kan via allerlei truken de nieuwe beveiliging omzeilen. Maar echt ideaal is dat niet.
Hadden de makers van WordPress die patch moeten doorvoeren? Vanuit het standpunt van beveiliging en anti-spam: zeker. Een script dat HTTP GET requests aanvaardt kan vrij gemakkelijk worden misbruikt. Zeker als het gaat om het dumpen van spam is er geen kunst aan om code te schrijven dat massaal HTTP GET requests afstuurt op onbeveiligde webscripts. Neen. Het probleem ligt in de OpenID specificatie. Die legt juist het gebruik van HTTP GET requests op en laat geen ruimte voor mogelijke alternatieven. In mijn ogen dwingt OpenID dus hier een mogelijk veiligheidsrisico af. Nochtans zijn er andere, betere alternatieven om data over HTTP door te sturen zonder gebruik te maken van de onveilige HTTP GET requests. Ik denk dan aan RPC protocollen zoals XML-RPC (er zit een XML-RPC module in WordPress!) en SOAP.
Persoonlijk sluit ik daarom dus liever mijn OpenID experiment voorlopig af en kijk ik de kat wat uit de boom vooraleer ik er verder mee ga.
Ach ja, uiteindelijk doken Joke en Vincent donderdagavond zo even voor negenen op zoals een Belgische C-130 aan het Somalische luchtruim: etenstijd dus! Ik kon mijzelve niet bedwingen en zat ondertussen al aan de koeken en de chocolaatjes. Shame-on-me! Enfin, Joke nog dit:
Ziedeweldakgelijkheb! In rode neusjes zit dus wel degelijk spul dat uit geleedpotigen wordt gewonnen! Smakelijk!
Mijn vader was zo vriendelijk om zijn Dell Latitude 120L tijdelijk in bruikleen te geven (dank u, UGent!) Ik moet zeggen: klassebak! Maar da’s niet hetgeen waar ik over wilde schrijven. Wel over dit initiatief: dis oui! Overtuig Joëlle Milquet alias Madame Non om eindelijk ‘ja’ te zeggen. Je kan zelf deelnemen aan een e-mailactie en al! Gewoon doen dus. Dis oui, Joëlle!
O ja, en op LVB kan je tegenwoordig volgend filmpje terugvinden: een plezante compilatie van VRT beelden.
Het gaat de politici duidelijk niet voor de wind dezer dagen. Zolang de frieten niet koud en slap zijn, de zomers nat blijven en de Rode Duivels als beunhazen spelen (dank u, Servië, dank u!), denk ik niet dat wij snel moeten vrezen voor allerlei separatistisch gedoe. Opposites attract en al!
Het ziet er naar uit dat mijn desktoppc hier in Brugge, het begeven heeft. Het ding start op, maar het scherm blijft zwart. Niet goed! Morgen maar eens langs de computerboer passeren. En natuurlijk heb ik mijn laptop niet bij en heb ik nog heel wat tikwerk liggen. Argh!!
Alsof de duivel ermee gemoeid is! Niet alleen is formateur Leterme vandaag gecrashed, vanmiddag heeft ook mijn eigen servertje op mijn studio het na 110 dagen voor bekeken gehouden en spontaan gereboot. De oorzaak heb ik nog niet kunnen achterhalen, maar voorlopig hou ik hem even af van mijn eigen netwerkje en het internet. Ik wil eerst zeker zijn dat er geen kwaad opzet in het spel is…
Ik kan het trouwens niet beter verwoorden. Net het communique gehoord op de VRT: “een stabiele regering waar het land recht op heeft”. Na zo door Madame Non en haar Franstalige ijzervreters vernederd te zijn, lijkt me dat wel héél moeilijk.
En neen. Ik heb niet gespiekt met Wikipedia of zo. Natuurlijk zegt zo’n quizje maar zoveel:
Zijn de vragen representatief voor het wetenschappelijke kennisniveau? Hell no! Je kan perfect aannemen dat de aarde rond de zon draait of dat het ozongat boven de Zuidpool zit en gelijk even goed ontkennen dat de CO² uitstoot de oorzaak is van het broeikaseffect. Of nog: elke zichzelf respecterende historicus weet dat de val van Constantinopel onder de Turken plaats vond in 1453, maar wanneer de CD werd uitgevonden, dat weten er al een pak minder.
Die quiz staat op de website van De Standaard. Dat betekent dat ze ook voornamelijk door het lezerspubliek van DS Online wordt afgenomen. Ik vond ze toch niet terug op de website van Het Nieuwsblad bijvoorbeeld. Betekent dat dan niet dat het resultaat sowieso is vertekend? En hoeveel mensen hebben die quiz nu precies afgenomen? Staat er ook al niet bij!
Kortom, de klassieke vragen die je bij zo’n dingen moet stellen. Vraag blijft natuurlijk: is het werkelijk zo slecht gesteld met de wetenschapkennis van onze jeugd? En is dat wel zo’n ramp? Kijk, persoonlijk denk ik niet dat het TSO of BSO het nog slechter doen dan vroeger. Neen, het probleem is het kennisdeficit in het ASO waar men tegenwoordig meer mikt op ‘vaardigheden’ (wat dat ook moge betekenen) dan op zuivere ‘feitenkennis’. ‘Tuurlijk is het mooi dat je de methodologie aangeleerd krijgt om feiten op te zoeken op het Internet en er kritisch tegenover te staan. De jeugd *is* nu eenmaal mondiger dan vroeger, en dat kunnen we alleen maar toejuichen.
Alleen, wat ben je met al die kennis op het internet als je niet eens weet dat ze bestaat? Het ‘Hitler, connais-pas’ fenomeen leeft meer dan ooit. En nochtans is de informatie over de Tweede Wereldoorlog meer dan ooit toegankelijk. Het is dat men dat basiskader, die vervelende feitjes en data, gewoon niet meer aanreikt. Wat zou je er meer over willen weten als je er nog nooit over hebt gehoord? Ik durf te wedden dat volgende generaties nog sneller de naam van Osama Bin Laden, laat staan wat 9/11 betekent, zullen vergeten zijn hoewel die informatie zo voor het grijpen ligt.
Brengt mij natuurlijk bij de volgende vraag: wat is het nut te weten wanneer de anticonceptiepil werd uitgevonden? Wel, dat je er tenminste van bewust bent dat het bestaan van de Pil geen vanzelfsprekendheid is, maar een privilege. Wist je trouwens dat de pil pas in 1999 in Japan werd gelegaliseerd? Bij uitbreiding kan je hetzelfde zeggen over het feit dat er hier in Europa reeds in geen 60 jaar meer oorlog is geweest. Juist, een unieke situatie die onze voorouders nooit hebben mogen meemaken. Elke generatie voor ons werd geconfronteerd met oorlog. Juist, daarom dus, om er lering uit te trekken en kritisch te blijven. Nu ja, als het nut van het verleden je interesseert, lees dan Marc Reynebeau’s gelijknamige boekje. Fascinating stuff overigens.
