Netsensei

• WordPress vs Drupal
  (tags: wordpress drupal cms review)
• Grafzerkje
  Grafzerkje was een ietwat losse verzameling van enthousiaste begraafplaatsfanaten die bezoeken organiseerden naar funerair interessante plaatsen in binnen- en buitenland.

Volgens collega MJM schijn ik een heel grappige schrijfstijl er op na te houden. ’t Is fijn om te weten maar nu ga ik even heel hard mijn billen moeten dichtknijpen om geen groot gedacht van mezelve te krijgen.

Volgende vraag is natuurlijk: hoe doe ik dat toch? Wel, het ligt maar aan waar een mens de inspiratie vandaan kan halen. Pietel blogde onlangs nog dat een weblog bij houden een goede vijftien minuten per dag in beslag neemt. Observeren en de wereld opnemen is inderdaad dé basis. Zoals jullie ongetwijfeld wel zullen gemerkt hebben kan oeverloos oerwouden verzetten over het Belgische Spoor. En nu ik toch on the subject ben: laat ik er maar meteen nog maar een boomje aan toe voegen.

Ongetwijfeld werden jullie ook geconfronteerd met het leve de trein evenement dit weekend. Een mooi initiatief want onbekend is onbemind en het is altijd leuk om eens achter de schermen kijken van wat onze natie voortbeweegt. Ik had het programmaboekje kort even ter hand genomen en het viel mij op dat het spoor werd geprofileerd als een trendy moderne maatschappij. Niettegenstaande daar een bodem van waarheid in zal zitten werden we vanmorgen met de keiharde waarheid geconfronteerd: een rode boemel uit de jaren stillekens tufte toen Brugge binnen. Moesten we daarmee richting Antwerpen? Ja! Dat was dus de IC trein. Om 7 uur ’s morgens was het stel zelfs onverwarmd na een nachtje op een koud rangeerterrein. Ik moet er geen tekening bij maken dat het met veel schokken, stampen en lawaai richting Antwerpen ging. Dikke pret!

De ervaring bevestigt dat het Spoor er graag een dubbel gezicht op nahoudt: trendy en modern voor de gemiddelde toerist en dagjesmens, maar weinig toegeeflijk en zeer sober als het forenzen betreft.

Ben ik dus content dat ik de straffen die de NMBS uitdeelt omdat ik buiten de provincie werk, slechts twee keer per week moet ondergaan, dan vind ik het haast jammer dat ik dergelijke ervaring moet missen om toch over iets te kunnen schrijven.

Vandaag was het Kroenkelen. Een evenement dat eigenlijk nog het beste vergeleken kan worden als gordelen rond Brugge. Kameraad B. en ik hebben flink 13 kilometer gestapt. Geen wereldschokkende afstand maar toch een mooie wandeling. We vertrokken rond goed 11 uur aan het atheneum. Daarna ging het via het Sint-Lodewijkscollege over Sint-Michiels riching Tillegembos. Tegen 14u staken we tevreden van onze prestatie de eindmeet over om een vetplantje als beloning in ontvangst te mogen nemen.

De middag brachten we door in Oostende. We hebben het er maar van genomen en op de dijk respectievelijk een Oostendse wafel en een warme pannekoek met suiker genuttigd. Dankzij de dag van het Openbaar Vervoer kon je eigenlijk over de koppen lopen. Ik had de indruk op de baan was. Het mooie nazomerweer zal er ook voor iets tussen gezeten hebben.

Al bij al nog eens een lekker ontspannende dag in de buitenlucht. Daar was ik eigenlijk best wel aan toe. Kwestie van de batterijen op te laden voor de komende week…

• De Standaard Online – VIDEO: Djokovic imiteert collega-tenniss(t)ers
  strijk gaan!
  (tags: funny humor tennis)
• Jobs « Automattic
  Matt Mullenweg en co zoeken een ‘hapiness engineer’ en een ‘systems wrangler’
  (tags: wordpress jobs automattic)

The Violent Husbands met ‘De boeren van Vroeger’. Gespot door Dominiek.

Jobat doet dit weekend van bloggen: in deze editie wordt er redelijk wat aandacht gevestigd op het fenomeen bloggen. De nadruk ligt hier vooral op het corporate bloggen. Of hoe je via je blog je zaak in het voetlicht kan plaatsen.

Bedrijfsbloggen is een vrij intensieve bezigheid. Je moet immers elke dag opnieuw jezelf weten te verkopen want de competitie gaat hard en een blog starten kost niets. De moeilijk is de bedrijfsblog te vullen van inhoud want content is immers king. Niet gemakkelijk want, zoals Bart het stelt, zijn bloggers zeer gevoelig voor authenticiteit. Wat fake is wordt direct verguisd en het collectieve geheugen van de blogosfeer kan je best vergelijken met dat van een olifant: het vergeet niet gemakkelijk.

Een andere reden lm bloggers aan te nemen is dat ze de early adaptors zijn, de pioniers zeg maar die zich nieuwe technologie gemakkelijk eigen maken en daar een scherp oordeel vellen. Nagelnieuwe producten worden door hen gemaakt of gekraakt. Niets is echter zo waardevol als de feedback van een blogger om een product verder te verbeteren vooraleer het op de markt te gooien. Meer dan ooit geldt dat de consument het beste weet wat hij/zij wil.

Bedrijfsbloggen is dus een discipline apart aan het worden waar men tegenwoordig al gespecialiseerde consultants voor nodig heeft. Volgens de mediawatchers van jobat zijn de bloggers zelf daar het meest geschikt voor: een blog met flink wat street cred kan immers je toegangsticket betekenen voor een mooie baan op de e-afdeling van een dot-something-bedrijf(je). Headhunters en rekruteringsbureau’s gaan dan ook tegenwoordig actief op zoek naar bloggers en in de column van Lieven Van Nieuwenhuyze werd dan ook vanmorgen verwezen naar Joke als voorbeeld par excellence.

We leven duidelijk in interessante tijden.

Of QED zoals ze dat plegen te zeggen. Dit bewijst toch wel dat Apple de gebruiker dwingt te conformeren aan één bepaald platform: de iTunes franchise.

Tsss…

• mStation Orb
  wishkey tango foxtrot?
  (tags: ipod apple music)
• Leopard Tanks free to good homes in Army giveaway
  Gratis tank, anyone?
  (tags: funny news military)

Toen collega F. mij gisteren vroeg om op een klein halfuur (oké, hij gaf mij eigenlijk 15 minuten) een uitklapbare menustructuur in HTML te programmeren, was dat voor mij een uitdaging. Ja, ik kon van die ingewikkelde DHTML toestanden downloaden en daarmee aan de slag gaan. Maar het moest eenvoudiger kunnen.

Met wat slim spelen met HTML, CSS en DOM had ik op goed 20 minuten de oplossing uitgewerkt. Eén HTML pagina en één CSS file. Meer niet. Waarmee ik gelijk mijn verwachtingen over mijn eigen kunnen en over de mogelijkheden van CSS/DOM flink heb overtroffen.

Aangezien we hier op het werk nogal into ingewikkelde folderstructuren zijn, speel ik nu met het idee om een tooltje te maken die de HTML automatisch kan genereren van platte tekst of XML. Mijn DOM functie doet de rest…

Mja, Vlaanderen onafhankelijk. Wat moet ik van zo’n concept denken? Mja, zelf vraag ik mij af of de soep wel zo heet wordt opgediend als ze wordt geserveerd. Ik durf zelfs te stellen dat dat eigenlijk een retorische vraag is: uiteraard niet.

Is het compromismodel dan aan het falen zoals de media de laatste weken en maanden laten uitschijnen? Misschien wel, we kennen de uitkomst van deze soap immers nog niet. Maar het zou van ultieme ironie getuigen moest de Belgische boedelscheiding uitmonden in een compromis. Ik volg Siegfried Bracke en de Economist wel als die stellen dat de scheiding uiteindelijk zonder veel glorie zal gebeuren.

Nu ja, zover zijn we helemaal nog niet. Als we het allemaal op een rijte zetten gaat het er gewoon om hoe ver wij willen gaan. Hoe sterk leeft de wens om het alleen verder te rooien? Tot nu toe werd de discussie vooral als een symbolenstrijd gevoerd. Ik geloof niet dat de ‘geldstromen naar Wallonië’ of ‘de splitsing van BHV’ dé strijdpunten zijn waarover we uit elkaar gaan. Misschien zijn ze wel de spreekwoordelijke druppels die de emmer doen overlopen, maar laten we eerlijk zijn: is die emmer wel zo vol dat ze overloopt?

Qua welvaart hebben we het immers nooit zo goed gehad. We leven in een land waar we kunnen genieten van bijzonder veel vrijheden, zeer degelijk onderwijs, mobiliteit, goede algemene én goedkope gezondheidszorg,… De bedenking die ik mij maak is dan ook historisch geïnspireerd: aan zowat alle revoltes ligt een sociaal-economische maatschappelijk conflict. De Amerikaanse onafhankelijkheidsstrijd had eigenlijk de Britse onmacht om met de nieuwe economische realiteit om te gaan (denk maar aan de Boston Tea Party). En de Franse Revolutie was ook het resultaat van voornamelijke economische problemen (grondverdeling, grote armoede,…) en de onmacht van de bovenlaag om daar iets aan te veranderen.

Ik besef nu ook wel dat de vergelijking met de huidige situatie bijzonder simplistisch is, er is immers geen overkoepelend model waarin je elke revolte kan gaan kaderen. Maar ik ben ervan overtuigd dat er wel een gemeenschappelijke basis is.

Nu, denk ik zo dat in onze situatie die sociaal-economische drive om ons af te scheuren gewoon ontbreekt. De nadelen wegen immers niet op bij de voordelen. Dat heeft het Belgische compromis tot nu toe wel bewezen. Wat ons wel verbindt, zoals elke andere staatkundige hervorming, is dat elke Vlaming zich eerst Vlaming voelt en dan pas Belg. Wat dat bereft ontrbeekt het ons niet aan een gemeenschappelijke vlag waar we allemaal achter kunnen staan.

Het interessante aan de Belgische casus is het volgende: kan de balans ook de andere kant uitslaan? Kunnen we het los van mekaar echt zo goed op onze eigen benen staan dat we de ander niet meer nodig hebben? Zal, zoals Bracke en de Economist voorspellen, de Belgische Staat gewoon zonder veel poespas ophouden te bestaan? En hoe gaan we daar dan mee om?

Ik hoorde de afgelopen dagen dat het Vlaams Belang de beste levensverzekering is voor de Belgische Staat. Het is immers inderdaad zo dat het laatste wat we willen, een afscheuring in conflict en totale chaos is. Zelfs het kleinste kind ziet in dat we daar niet beter van zouden worden. Misschien illustreert die vaststelling mijn punt meer dan goed…

Een wijze man zei ooit eens: “may you live in interesting times”. Ik ben benieuwd hoe dit gaat eindigen of beginnen!