De school van mijn madame deed gisteren van jaarlijkse kerstmusical. Die ging door in een polyvalente zaal van de stadsbibliotheek. Elk jaar geeft iedereen van de allerkleinsten tot de zesdejaars het beste van zichzelf op de bühne. De weken die vooraf gaan staan in het teken van noeste arbeid en repeteren. Na alle verhalen over de zoektocht naar de juiste jongen/meisje voor deze of gene rol, of langs Vlaamse wegen scheuren met een kofferbak vol fake “sneeuw” mocht het resultaat er absoluut zijn.  75 minuten show met feetjes, monsters, dwergen, soldaten, mensenwezens en, natuurlijk, de kerstman. Tenslotte zorgde een groep van vaste vrijwilligers voor een warme, live muzikale begeleiding.  ’t Is machtig om te zien hoe van zo’n schoolstuk, dankzij liefde en inzet van een team toegewijde mensen, een heel mooi moment wordt gemaakt voor iedereen.

Voor mij en Louise is die middag zo’n beetje traditie aan het worden. Wij nemen dan onder ons tweetjes de bus naar Brugge. Avontuur want zo vaak neemt Louise de bus niet. We zitten dan speciaal helemaal achteraan omdat dat gewoon de leukste plaats is om te zitten. Die busrit, da’s een halfuurtje tegen het raam geplakt naar buiten kijken, vragen stellen over waarom de motor van de bus stil valt (start/stop bus tegenwoordig!) en giechelen wanneer de bus door de bochten zwaait. We smikkelden een broodje smos in een veel te drukke Hema. Even een stressmomentje. Gingen we wel op tijd zijn? Aan de toiletten was het natuurlijk aanschuiven geblazen. Madammen met duizend shoppingbags en bedrukt kijkende ouders met dreinerige kinderen. U weet wel. Ik had wat marge ingebouwd, dus we waren dus helemaal op schema toen we de Hema uit liepen. Dan ging het naar de Biekorf voor de show. Nadien trakteerde ik haar en mezelf op een warme wafel bij Oyya. Smoefelen op een bankje langs de straatkant. Da’s zo’n beetje vaste prik geworden. De bus liet nog even op zich wachten, dus was er wat tijd om even te snuisteren in haar lievelingswinkel, de Flying Tiger. De busrit terug was al evenveel avontuur als de heenrit. Deze keer zat ze vol met kerstshoppers die hun slag thuis hadden gehaald. Mensjes kijken vanop de achterbank dus. En gewoon nagenieten van een heel fijne namiddag.