Het is van mijn studententijd geleden dat ik nog eens een horloge droeg. Toen was dat zo’n digitale, quartz gevalletje met plastic bandjes. Je weet wel, van die “water resistant” uurwerken die de geest gaven na een onfortuinlijke duik in een zomers zwembad, of een fietsrit door een fikse regenbui. Met de komst van digital devices leek me een horloge helemaal niet meer zo nodig. Dus stopte ik met horloges te dragen.

Een paar maanden terug begon het toch weer te kriebelen. Op Kickstarter kwam ik toevallig Helgray tegen. Mooie horloges, maar de meningen op het web bleken nogal verdeeld, dus ik hield de knip op de buidel. Het idee om te kiezen voor een automatisch, analoog horloge liet me niet los. En dus besloot ik om mij te verdiepen in de wondere wereld van de horlogerie.

Na flink wat verkennen, lezen, weifelen en twijfelen, heb ik uiteindelijk gekozen voor een Laco Aachen. Besteld op kerstdag, keurig geleverd een vijftal dagen later door Fedex.

Hier is ie rond mijn pols:

Waarom koos ik voor dit horloge?

Een horloge draag je niet alleen om te weten hoe laat het is: het is ook een accessoire waar je iets mee over jezelf zegt. Horloges heb je dan ook in alle soorten en maten: elegante voor sociale gelegenheden, stevige kasten om mee te sporten of extravagante om je te laten zien. De Aachen valt in de klasse van de Flieger of Pilotenuurwerken. Het zijn uurwerken die tot de verbeelding spreken: met hun zwarte wijzerplaat en witte wijzers keren ze terug naar de uurwerken die ontdekkingsreizigers en vliegeniers uit de eerste helft van de vorige eeuw droegen.

Een flink aantal modellen viel meteen af: horloges blijken nogal prijzige dingen te zijn. Ik wilde wel iets investeren, maar liefst zonder overdrijven. Laco biedt een best wel betaalbaar gamma.

Laco is een naam met geschiedenis. Het is een Duits bedrijf dat in 1925 werd gestart. In 1935, in volle aanloop naar de Tweede Wereldoorlog, schreef het Reichs-Luftfahrtministerium een aanbesteding uit voor het leveren van een uurwerk voor de piloten van de Luftwaffe: de Beobachtingsuhr of B-Uhr.  De opdracht werd gegund aan een klein aantal leveranciers waaronder Laco. Na de oorlog bleef Laco actief. Anno 2000 keerden ze terug naar het ontwerp van de B-Uhr.  Naast exacte replica’s ontwikkelden ze een hele lijn gebaseerd op het oorspronkelijke ontwerp. Mijn uurwerk is daar dus een afstammeling van.

De Aachen is geen exacte replica: de wijzers zijn bijvoorbeeld geen blauw staal en op de wijzerplaat staat er “made in Germany”.  Het buitenwerk is Duits maar de beweging is Japans: een degelijke Miyota 821. Het zijn die verschillen die de prijs maken, but hey, het is dan ook een instapmodel.

Ondertussen draag ik mijn uurwerk een kleine week. Hoe bevalt het mij?

Wel, het 42mm x 12mm tonnetje metaal zit comfortabeler om mijn pols dan ik had verwacht. De leren bandjes ben ik verrassend snel gewoon geworden. In het begin was in het begin even zoeken naar hoe ik het moest opwinden en juist zetten. Het is natuurlijk geen atoomklok, maar tot nu toe blijft hij vrij correct lopen.

De B-Uhr blinkt uit in eenvoud. Het doet slechts één ding: uren, minuten en seconden bijhouden. Het complete gebrek aan toeters en bellen vind ik een verademing. En een geweldig statement in deze tijden waar toestellen en interfaces digitaliseren en steeds meer functies krijgen.

Heb je tips waar ik online meer info kan vinden? Natuurlijk!

• Worn and Wound is een blog bijgehouden door enthousiastelingen Zach Weiss en Blake Malin.
• Watchuseek is een grotere review site. Vooral hun fora zijn een goudmijn.
• Last but not least: /r/watches op Reddit.

Laat ook niet na om eens binnen te stappen in de betere horlogewinkel. Een uurwerk online bestellen houdt ook een risico in: een panne betekent onvermijdelijk het kleinnood terug naar de fabrikant sturen en hopen dat ze die willen/kunnen herstellen. Maar laat dat u niet tegen houden: de kans is groot dat een horlogeverkoper uiteindelijk net hetzelfde zal doen.

Zo, en nu ga ik nog wat genieten van mijn nieuwe aanwinst.