Sinds begin september trekken we hier ten huize meermaals naar de fitness.  De ene om van crosstraining te doen in het kader van een terugkeer naar de klimzaal, de ander om gewoon wat extra beweging te hebben.  Nooit gedacht dat ik ooit nog op stoere fitness toestellen zou zitten.  Mij leek het iets van een andere wereld.  Aangezien ik tegenwoordig tussen collega’s zit die niet aan kijken tegen een kilootje meer op de barbell, lag de lat om mezelf ook aan een regelmatige work-out te wagen, een stuk lager.

We hebben ondertussen allebei een abonnement in de zaal hier om de hoek. Lekker dichtbij motiveert nog zoveel meer om even de gym te hitten.  Gedurende een klein uur-en-half doe ik een tiental oefeningen om het bovenlijf aan te sterken.  Ja, er wordt daarbij wat af gezweet. En soms is het met wat bekkengetrek als er de zwaartekracht weer eens wordt getrotseerd. Maar leuk en uitdagend is het zeker.

Denk nu vooral niet dat ik allerlei schema’s volg, calorieën tel en gebalanceerde proteïneshakes drink. Ik heb niet de ambitie om opeens de kleerkast van een gorilla aan te kweken. Wel is het de bedoeling dat mijn lijf en leden geprikkeld te houden. Uiteindelijk zit ik – gelijk zovelen – gemakkelijk het grootste deel van de dag gewoon achter een (computer)scherm. Mens sana in corpore sano en al. Tegenwoordig fiets ik zelfs dagelijks heen/terug naar het station van Brugge, wat mij nog eens een kleine extra 14 kilometers op de pedalen oplevert. Qua cardio is dat ook al een fijn begin.

Aanrader? Aanrader!