Klimaatopwarming? Lijkt me dat we daar dezer tijden niet zo echt veel van mogen merken.  We zijn half februari en meneertje weer heeft nog niet bepaald zin om zich te beginnen gedragen.  Afin, eens stevig winteren mag wel eens.  Vergeten we niet dat we de voorbije jaren niet echt veel seizoenen hebben gekend. Ja, de bomen verloren hun bladeren, maar dat zal wel meer gewoonte geweest zijn dan iets anders.

Sneeuw dus. Veel sneeuw. Een mens is het niet meer gewend. Ja, vroeger toen wij klein waren. Ik herinner me dat we zelfs nog in de krokusvakantie sneeuwforten en sneeuwballengevechten hielden in de krokusvakantie. Dik plezier! En, ach ja, het viel niet mee om met de auto tot aan het werk te geraken, maar dat leek toen zo geen probleem.

Vandaag  het anders.

Oei. Het sneeuwt! Een paar centimeter valt er. En er staat 1000 kilometer file en het treinmateriaal legt het loodje. De media gaan op hun achterste poten staan want er moeten en zullen verantwoordelijken worden gevonden. Weermannen, ministers, strooidiensten,… We moeten toch iemand van kwade wil zijn geweest opdat  we niet op tijd op het werk geraakten?

Wel, op zo’n moment haal ik mijn schouders eens op, zet de TV af en denk ik terug aan vroeger. Lieve mensen, het spijt me zeer: we mogen dan wel ons kikkerland vol beton gegoten hebben, de waanzin van de dag moet nog altijd plooien voor de wetten van de natuur. En dus spreekt Bart meer dan wijze woorden.

Kijkt, als het sneeuwt: zet u dan met een kopje koffie en uw laptop voor een groot raam, zie af en toe eens buiten en denk terug aan uw kindertijd toen sneeuw voornamelijk sneeuwmannen en andere sneeuwdingen betekenden!