Netsensei

Much Ado About Nothing

That time again

Het is weer zomer en dat betekent dat het Spoor zijn klassieke eendeksrijtuigen inruilt voor dubbeldekkers. De idee is om zo de grote jaarlijkse zondvloed aan dagjesmensen richting kust op te vangen. Een lovenswaardig initiatief maar de ervaring vandaag brengt mij er toe toch twee jaarlijks recurrente kanttekeningen te maken.

De zetels in de dubbeldekkers zijn naar het schijnt ergonomisch verantwoord. Niettegenstaande ik de NMBS dankbaar ben dat ze zo’n interesse vertoont in de gezondheidstoestand van mijn onderrug, moet ik toegeven dat de rotdingen mij meer rugbrekens opleveren dan dat ze een rustgevende invloed hebben. Probeer maar eens in zo’n zetel in te dommelen zonder op de schoot van de persoon tegenover u neer te kletsen. Om nog maar te zwijgen van die irritante bobbel in het midden van de zetel. Je kan ook niet vooruitzakken want de zetels staan zo dicht bij elkaar dat een ietwat uit de kluiten gewassen manspersoon al snel met zijn knieën in zijn nek zou moeten zitten. Grote turn off dus.

De bagagerekken in de dubbeldekkers zijn voornamelijk ornamenteel. Een goedgevulde boekentas vereist al enig propwerk. Een valies of tas met kleren wegstouwen is al helemaal een utopie.

Enfin, op zich zijn dat geen onoverkomelijkheden.

Desondanks was het vanmorgen eerder afzien. Al snel werden mijn medereizigers en ik geconfronteerd met een onaangename geur. In eerste instantie dacht ik aan het zwetende beleg op de zompige boterhammen van één of andere ambtenaar die een paar coupés verder aan het ontbijten was. Maar uiteindelijk kon ik er toch een vinger op leggen: iemand had een hele tijd geleden de treincoupés verwisseld voor het toilet. De schoonmaakploeg moet blijkbaar er niet in geslaagd zijn om het zaakje volledig weg te werken want de geur was overduidelijk blijven hangen. Natuurlijk treft de onwelvoegelijkheid van anderen de NMBS geen schuld. Doorgaans zijn de rijtuigen van de NMBS – afhankelijk van de lijn – relatief proper. Maar echt acceptabel kan een mens het moeilijk noemen.

Uiteindelijk vind ik wildplassen een vorm van desrespect, ja zelfs vandalisme. Ik hoop dat de dader betrapt kon worden en een stevige boete aan zijn/haar broek heeft gehad. ’t Zal hem/haar leren de pantalon/jupe te laten zakken en de sluizen te ongevraagd open te zetten.