Hm. Even kijken. Welke twee Amerikaanse springen deze week uit in de tabloids? Natuurlijk, Paris hilton en Allison Stokke! En ’t zijn dan nog wel twee uitersten. De eerste heeft zich de laatste jaren verdienstelijk gemaakt als hét icoon van leeghoofdigheid voor het Amerikaanse volk, de andere is sinds een kleine maand gebombardeerd als geroemde sportbabe par excellence, een status die ze – in tegenstelling tot duizenden anderen – zelfs niet eens wilde!

Wat La Hilton betreft is zelfs de celstraf die ze opgelegd kreeg naar aanleiding van roekeloos rijgedrag één grote grap. Eerst kreeg ze 45 dagen cel, dat werd al snel gehalveerd naar 23 dagen. Toen ze begin deze week de cel in moest werd die na drie dagen al omgezet in huisarrest met enkelband wegens “medische redenen”. De rechter is gelukkig een taaie en laat dergelijke klassebevoordeling niet aan zich voorbij gaan: volgens DS ging La Hilton huilend en schreeuwend vanmorgen terug richting gevangenis. En de sheriff die haar vrijliet? Wel, die heeft een aanklacht ‘minachting voor de rechtbank’ aan haar broek.

Allison Stokke daarentegen is nooit een beroemdheid geweest in de eerste plaats. Als polstokspringster kon ze misschien enigszins wat naambekendheid verwerven als ze ooit naar de Olympische Spelen had gemogen. Dat was dan buiten de reflexen van een sportfotograaf en het Internet gerekend. Met één foto werden al haar prestaties in één keer vergeten.

Louter esthetisch straalt de foto dan ook tijdeloze kracht, jeugd, schoonheid en zuiverheid uit. Haar houding heeft wat weg van een Grieks beeldhouwwerk. Ze lijkt er volledig gerust op om een nieuwe topprestatie neer te zetten. Kortom, ze belichaamt een ideaalbeeld. Geen wonder dat de foto zo’n succes kent!

Ondertussen heeft ze tal van fansites en wil iedereen meer van de nieuwe publiekslieveling te weten te komen. Zelf vind ik dat onnodig. Ik hoef niet te weten wat haar favoriete gerecht is, met wie ze uitgaat, etc. Die kennis zou afbreuk doen aan het geïdealiseerde beeld dat de foto van haar creëerde. Het is een momentopname die gewoon vertelt wie en wat ze is: een jonge atlete, klaar voor het leven en klaar om een topprestatie neer te zetten.

De hysterische Hilton en de perfecte rust die Stokke uitstraalt, ’t zijn twee mooie uitersten waartussen het gros van onze maatschappij tussen geklemd zit…