Oud nieuws. Sinds Napster eind de jaren ’90 is het duidelijk dat contentproviders het ‘klassieke’ businessmodel niet meer kunnen behouden. Zij bepalen immers niet meer waar en wanneer er geconsumeerd wordt. Dat de de consument nu! De penetratie van mobiele toestellen zoals GSM’s, laptops, PSP’s, iPods,… die het mogelijk maken om content op hoogwaardige kwaliteit overal en altijd te consumeren versnelt die evolutie alleen maar.

On demand aanbieden is één zaak. Maar zolang je je beperkt tot een bepaald platform en/of medium mis je de boot gedeeltelijk. Denk aan de iTunes shop. Die kan je enkel bezoeken via je pc thuis. Bovendien zorgde de DRM ervoor dat content gebonden was aan je iPod en je iTunes. Niet bepaald wat je on demand kan noemen. Indirect bepaalt Apple immers waar – en zelfs wanneer (als je enkel iTunes thuis hebt en geen iPod kan je enkel ’s avonds muziek luisteren) – je naar je muziek kan luisteren. Daarom is de aankondiging dat Apple DRM vrije muziek gaat aanbieden ook zo betekenisvol te noemen!

Ik zie de toekomst zo: dat je met je mobiele toestel overal content kan aanschaffen. Stel je voor: je staat op het perron – of in het station te wachten op je trein. Je haalt je gsm-laptop-what-not boven en je tapt draadloos (én gratis!) direct in op een on line winkel waar je vlug nog wat muziek of een aflevering van Battlestar Galactica koopt met credits (iTunes!) die je op voorhand hebt aangeschaft. Eenmaal op je werk aangekomen sluit je je toestel aan op je pc en kan je je muziek probleemloos lokaal overladen en beluisteren met de speler van je keuze.

De kwestie is natuurlijk om het nog gebruiksvriendelijker dan Bittorrent aan te bieden (snelle verbinding, betrouwbaar,…). Zou dat niet het gat in de markt zijn?