Wat celebrities betreft heb ik zo’n beetje een haat/liefde verhouding met Christina Aguillera. Ze is een veelzijdige artieste en door de jaren is ze flink gegroeid. In het begin was ze het zoveelste sterretje dat meesurfte op de britneygolf van de late jaren ’90. Daarna stuikte ze in de ganse hiphop, bling-bling hype dominantie die het begin van de 21ste eeuw kenmerkte. Een hype die ik een dieptepunt voor contemporaine popmuziek vond, eerlijk gezegd.

Tegenwoordig ligt het anders. Nu ik steeds meer clips zie uit haar nieuwe ‘Back to Basics’ wint ze punten bij mij want haar stem, die vind ik toch wel fenomenaal. En die komt nu eindelijk eens tot haar recht.

Haar laatste clip, Candyman, is voor mij toch een schot in de roos. Gans het jaren ’40 gevoel! USO, vrouwen in de fabriek, swingende nachtclubs op het einde van de oorlog,… Afijn, het is een wereld van verschil met het sletterige Dirty van enkele jaren geleden. Dit is haar gewoon veel beter op het lijf geschreven.

Meer van dat!