Autorijden heeft blijkbaar veel weg van piano- of orgelspelen. Je moet tegelijk verschillende dingen met je handen doen om het zaakje rijdende te houden én in de juiste richting te laten gaan. Dat heb ik gisteren mogen ondervinden. Kameraad Webster reed mij richting verlaten bedrijfsterreinen van de GvA. Daar liet hij mij plaats nemen achter het stuur. Eindelijk werden mij de geheimen van de ontkoppeling geopenbaard!

En dan was het moment eindelijk daar. Ontkoppeling ingeduwd, in neutraal, handrem af, in eerste zetten en dan langzaam de ontkoppeling lossen. Daar gingen we dan – weliswaar met een slakkegang – vooruit. Met Matthias achter het stuur! Blijkbaar is het starten op ontkoppeling niet zo eenvoudig want na enkele keren stilgevallen te zijn kreeg het min of meer onder de knie. Uiteindelijk kwamen we zo ver om: bochten te nemen, remmen, rijden in derde versnelling door zoetjes aan het gaspedaal in te duwen en – uiteraard – gewoon stoppen en de auto uitzetten. Volgende stap: autorijschool volgen.

Which should be nice!