Huug maakt van zijn safetten in een ‘open blogbrief’ gericht aan feestenburgemeester Termont. Er is té veel volk. Dat heb ik gisteren aan den lijven kunnen ondervinden. Termont zelf beseft dat ook wel want zojuist vertelde hij in een interview met de VTM dat de limiet van wat de binnenstad kan hebben, zo goed als bereikt is.

Hoe komt het nu dat de Feesten zoveel succes hebben? Huug verwoordt het al goed. Vroeger ging het allemaal heel spontaan. De binnenstad was toen één grote avondmarkt waar je rustig kon rondslenteren en je verwonderen. Er waren hier en daar kleine, volkse optredens. De Feesten waren toen nog van Gent en de Gentenaars. Tegenwoordig ligt dat anders. De Feesten zijn verworden tot een georchestreerd massa/media-event. Boomtown, Ten Days Off of Polé Polé zijn wel leuk, maar bekende koppen zoals De La Vega, Daan, Clouseau of Stash horen toch niet écht thuis op de Feesten. Hoe goed hun muziek wel niet is.

De Feesten worden ook zo ongelofelijk gehyped. Ze zijn een onderdeel gaan vormen van de jaarlijkse caroussel zomerfestivals met Werchter, Dour of Pukkelpop. Je weet wel: dé evenmenten die je gewoonweg bijgewoond moét hebben of je kan niet mee met de social talk van het moment. De Feesten krijgen ook af te rekenen met sluipende Clearchannel toestanden. Zo valt het onder andere keihard op dat Polé Polé gesponsord werd door Bacardi.

Ach, Termont, dat je begrijpt dat het zo niet verder kan, geeft aan dat het pleit al half is beslecht. Als ik je een tip mag geven: geef de Feesten de soberheid en het intieme, volkse karakter van vroeger terug. Laat die hippe promojongens en -meisjes gewoon vallen en geef terug de ruimte aan het poppentheater en de snoepventers. Verder vinden we je eigenlijk best wel een toffe pee!