Netsensei

• Life Is Live
  Wie wil er in een microsoft ad op de VTM komen?
  (tags: microsoft tv)
• TED | Talks | Larry Lessig: How creativity is being strangled by the law
  A case for creative freedom
  (tags: ted creativity copyright)

“En bij welke dienst zit je?” vroeg de bedrijfsarts van dienst. “BZ SA” antwoordde ik terwijl ik naar een kapstok zocht voor mijn jas. “Ga maar zitten.” zei ze kort terwijl ze een lange lijst van namen doorbladerde. Ik vermoed dat ik zowat de voorlaatste was en dat ze zowat de helft van het stadspersoneel moet hebben gezien.

Terwijl ik mijn mouw opstroopte vroeg ze nog of ik vroeger al geprikt was en of ik toen nergens last van had. “Neen. Helemaal niet.” Ik presenteerde bewust mijn linkerbovenarm. Van zo’n prik heb ik nadien altijd last van pijnlijke armspieren. Ik keek even weg terwijl ze de naald controleerde. Toen ik terugkeek was het al gebeurd. Zonder er iets van te voelen. De techniek staat voor niets. En oefening baart kunst. Geen minuut later sloot ik de deur van het provisoire kabinet op de dienst FI achter mij.

Ik kan er alvast weer de winter mee door.

• BBC NEWS | UK | England | Dorset | Cat’s daily routine baffles owner
  o-k…
  (tags: cats humor animals)
• Fruitpap gaat trouwen!
  Dixit Eskimo Demus. Ha! Eindelijk!

Ik wist niet goed wat ik ervan moest verwachten toen ik mij gisteren in de rode pluche van de Kinepolis nestelde. Kameraad B. en ik hadden een paar dagen eerder besloten om naar The Kingdom te gaan. Zou het een film met inhoud worden of een prent die alle clichés nog maar eens bevestigt?

Eerst het verhaal. In het koninkrijk Saoedi-Arabië wordt er in een compound waar Amerikaanse arbeiders wonen en werken voor een grote oliemaatschappij, een gruwelijke aanslag gepleegd door moslimextremisten. Een forensisch team van de FBI zakt naar Ryad af om daar het onderzoek te trekken en de moordenaars te vatten.

De spanning tussen West en Oost vormt de rode draad door de film. De starre tradities en terughoudendheid van de Saoedi’s hinderen het onderzoek van de FBI agenten, maar gaandeweg groeit er een verstandhouding tussen de twee. Ondertussen proberen ze samen een einde te maken aan het extremistische geweld.

Ik vond het best wel een goeie film zonder potten te breken. Het bleek een verdienstelijke thriller waarin wordt getoond dat de moslimwereld complexer is dan de gemiddelde westerling zou denken. Alleen jammer van het einde dat uitdraaide op een clichématige confrontatie tussen the good guys en the bad guys.

Verder hield het verhaal voldoende steek. Een pluim verdienen de acteurs voor de Saoedische personages want die leverden een uitmuntende prestatie. We herkennen trouwens Ali Suliman in de rol van Haytham. Hij speelde twee jaar geleden nog fantastisch in Paradise Now. De Amerikaanse acteurs hadden zelfs wat moeite om hun Arabische collega’s bij te benen.

O ja, let ook even op de uitmuntende infographic introductie waarin op vijf minuten tijd de laatste 100 jaar Arabische actualiteit wordt geschetst op een bevattelijke manier.

• ”Heroes” creator to fans: I’m super sorry
  (tags: heroes television interview)
• Vergelijking Telenet TV en Belgacom TV
  (tags: telenet belgacom isp)

Sensoa heeft een solidariteitscampagne gelanceerd: sluit HIV uit. Daar geef ik graag mijn steun aan want mensen die aan HIV lijden zijn meer dan ooit ook mensen. Meer hoeft daar eigenlijk niet over worden gezegd.

Gespot bij T. en P.

• Flickr
• YouTube

Ik veegde de ijskoude druppels uit mijn ogen toen ik vanmorgen op mijn fiets door de Lange Lozanastraat richting Desguinlei reed. Voor mij ploegde er een dik ingeduffelde dame door de bladeren op het fietspad. Ik kroop nog wat dieper in mijn kraag en verwenste mezelf dat ik geen handschoenen had aangedaan. Ik was maar wat blij dat ik op de de dienst Stadsontwikkeling arriveerde en er me aan een kopje warme koffie kon verwarmen vooraleer aan de slag te gaan.

Ik bedenk dat ik in Italië best wel een paar mooie winterstukken kan aanschaffen: een paar hemden, een sjaal en misschien kan ik zelfs een winterjas scoren. Italianen zijn immers een modieus volk. Niet dat Vlamingen dat niet zijn, maar ik heb het gevoel dat ik in Venetië veel minder vlug geconfronteerd zal worden met foute kleurencombinaties en verkeerde slobbertruien. Mijn Italiaanse collega’s spoorden mij gisteren tijdens de lunch alleen maar aan om genoeg tijd te nemen om ook even wat te shoppen.

Nadat ik de receptioniste had uitgezwaaid, ging het fietsend terug richting Leien en vandaar naar het Felixarchief. Opnieuw verwenste ik mezelf dat ik geen sjaal aan had gedaan terwijl mijn jeans langzaam doorweekt werd in de aanhoudende motregen. Op kantoor maakte het stuk broodpudding dat ik onderweg als middageten had gekocht en een stevige kop thee heel wat goed. Terwijl ik de laatste administratie van de dag afwerkte was het ondertussen al weer aan het donkeren. Vandaag was zo’n dag dat het constant schemerde. Alsof het nooit echt licht wilde worden.

Een typische herfstdag.

Ja, normaliter is zaterdag youtubedag, maar aangezien ik in Leuven zat en geen filmpje had klaargezet hebben jullie nog iets van mij tegoed…

Gespot bij Tom Bogman! Inderdaad, de muziek is niet meteen zeer verheven, maar het filmpje zelf is lachen geblazen.

Vandaag trok ik naar Leuven voor een workshop slash auditie van de Lunatics Comedy Club. De Lunatics doen aan improvisatietheater. Of beter, een specifieke vorm van improvisatietheater: comedy-impro. Je staat op een leeg podium en met de topics die je publiek aangeeft moet je een scène beginnen.

Ik ging vooral naar de dag om vooral veel plezier te maken, en ook wel om eens te kijken of er werkelijk iets in mij qua talent zit.

De dag bestond vooral uit veel oefeningen. Een scène uitbeelden waarbij ter plekke opeens situaties worden omgedraaid en waar je dan op moet inspelen bijvoorbeeld. Of assiociaties leggen en dan daar iets grappigs uit brouwen. Of een woord krijgen en direct daar een minuut vol rond spelen. Het klinkt makkelijker dan het is. De max was wel om ook enkele typische spelletjes te spelen die ook in de beruchte Lunatics Comedy avonden in de Bal Infernal te Gent worden uitgevoerd. Opeens is mij duidelijk dat het een heel stuk moeilijker is dan dat de spelers voor een publiek van 200 man laten uitschijnen. Voor mij was het alvast de allereerste keer dat ik mij zo actief smeet in een performance.

Afijn, op het einde van de dag kregen we te horen of er iets in ons schuil gaat. De idee was immers om nieuw bloed te recruteren voor de club. De hint die ik meekreeg was dat ik ab-so-luut de tiendelige cursus improtheater zou moeten volgen en volgend jaar opnieuw ervoor gaan.

O ja, dank je aan Peter om mij hier op ’t Sint Pieters Station af te zetten. En, o ja, ik heb ook vandaag heel fijn gebabbeld en geperformed met Tjoff. En tenslotte, dank je aan de Lunatics voor een superfijne dag. Ik heb mij alvast beestig geamuseerd.