Netsensei

Much Ado About Nothing

Gezien in de cinema: Gladiator 2

We waren niet meteen van plannen om Gladiator 2 te zien, maar kijk, we werden op oudejaarsavond overtuigd om alsnog een bezoekje aan de cinema te overwegen. De moeite waard? Doet Ridley Scott het weer? Goh, het hangt af waar je verwachtingen liggen. Zelf kwamen we buiten met mixed feelings. We hebben ons geen moment verveeld, maar het is nu ook weer geen film die zal bij blijven zoals zijn illustere voorganger. Een beetje dus zoals de rollercoaster op de kermis.

Het verhaal is… een doordruk van de eerste film. Meer zelfs, het is quasi copy / paste hetzelfde. Er is een gevallen nobele die alles kwijt raakt, verraad, een complot, een slavendrijver die een graantje wil meepikken, twee verknipte keizers,… Zelfs de klassebakken in de cast kunnen niet verhullen dat het script geen enkele vorm van originaliteit uitstraalt. De eerste film was ook wel een quasi afgesloten verhaal, maar Scott en co hebben zich dubbel geplooid om vanuit de verdwenen Lucius een aantal nieuwe verhaallijnen te puren. De uitdrukking “bij de haren getrokken” komt hier in gedachten.

Gelukkig maakt de cast zelf veel goed. Paul Mescal mag dan wel een eerste kaskraker rol beet hebben, echt warm liep ik niet van zijn acteertalent. De film wordt dan ook vooral gedragen door Denzel Washington die met schijnbaar plezier de machiavellistische, machtsgeile gladiatorenmenner Macrinus speelt. Ook Joseph Quinn en Fred Henchinger spelen de pannen van het dak als de batshit crazy keizers Geta en Caracalla. Connie Nielsen, daarentegen, kwam nogal houterig over. Pedro Pascal vond ik dan weer niet de juiste keuze voor de rol van generaal Acacius: de regie leek niet verder te gaan dan “kijk ernstig en spreek plechtig, Vae Victis!”

Gladiator 2 moet het vooral hebben van de cinematografie, de decors en de props. Ridley Scott weet als geen ander de antieke wereld in beeld te brengen. Sommige wijdse panorama’s zijn net 18de eeuwse, classisistische schilderijen. Ook de soundtrack, gecomponeerd door Harry Gregson-Williams is topwerk.

Over de historische accuraatheid kan ik kort zijn: ga naar deze cinema met de nodige dosis suspension of disbelief. [Jeroen Wijnendaele, historicus aan de UGent, gaf alvast meer context bij de historiciteit van deze film.

Spijtig voor Ridley Scott: net zoals Napoleon is ook deze Gladiator 2 een gemiste kans. Maar in tegenstelling tot Napoleon verveelt deze film geen moment. Op zoek naar een avond vertier in het Colloseum zoals de oude Romeinen dat deden? Dit is je kans!