Acht januari. Driekoningen is net gepasseerd. 2017 is goed en wel ingezet. 2016 afgesloten. Wat een jaar was het. Een mooi jaar en een bewogen jaar. Er is veel om over te reflecteren. Waar moet ik beginnen? Hm. Niet eenvoudig. Laat ik beginnen bij het meest concrete: mijn blogje.

Een jaar geleden nam ik me voor om terug actiever te bloggen. Ben ik daar in geslaagd? Wel, ik klokte vorig jaar af op 44 blogposts. In 2015 waren er dat slechts 20. Een aanzet van een opwaartse trend, zowaar. Evenwel ver onder topjaar 2011 met zijn 139 blogposts. De herlancering van mijn blog op het einde van november is een belangrijk moment geweest. In de laatste weken van het jaar schreef ik nog 11 blogposts. Cijfers zeggen niet alles. Wat er echt toe doet is de waarde van het schrijven zelf. En dus hoop ik in 2017 in een comfortabel ritme te kunnen vallen en verder te groeien in mijn eigen schrijfkunsten. Zonder al te veel verwachtingen overigens.

Voor de wereld was 2016 een bewogen jaar. Er is genoeg stof om in een continue staat van verontwaardiging en moedeloosheid te leven. Er was een tijd dat ik dagelijks met de nodige zin voor nieuwsgierigheid ’s morgens de papieren krant las en ’s avonds het journaal bekeek. Ik laafde mijn dorst naar kennis aan trage, zorgvuldig gecureerde, analoge informatiestroompjes. Vandaag is dat anders. We worden overspoeld door een ware stortvloed aan informatie via sociale en andere media outlets. 24/7 on. Geen rust. Geen pauze. Harder. Sneller. Dichter. Hoge definitie. In 2016 ben ik bij mezelf daar echt serieus vragen bij beginnen stellen. Tijd voor een digitale detox? Wel, de realiteit is wat ze is. Daar valt weinig aan te ontkennen. Maar leren leven in een wereld in verandering met de nodige zin voor mindfulness, dat zou al heel wat betekenen in 2017.

Op persoonlijk gebied is 2016 een bijzonder jaar gebleken. Er waren heel veel mooie momenten waarvoor ik alleen maar dankbaar om kan zijn. We zijn andermaal op reis geweest naar Italië én Zwitserland. We deden van flink wat uitstapjes met ons gezin. Ik kan terug voluit klimmen. Ik heb heel boeken en nieuwe auteurs ontdekt. We genoten van samenzijn met familie en vrienden. Op het werk heb ik heel wat mogen bijleren en realiseren. Het was een vol jaar. Dat zeker. Maar er is ook een stevige reality check geweest met flink wat persoonlijke groei en groeipijnen. Tijd en boterhammen. Meer valt daar niet over te vertellen.

In ieder geval, vat ik 2017 met veel positivismus aan. Er ligt een nieuw jaar voor mij vol kansen om van elk moment te genieten en iets te maken. Hier en nu gebeurt het, dus s_mout mo je kieten_. Zo zeggen we dat in deze contreien toch. Ik hoop voor jullie hetzelfde.

(Foto: CC0 / Joshua Newton)