Netsensei

Much Ado About Nothing

Neen!

Ik ben een beetje aan het rondlezen en ik kwam op  Saying “No!” uit van Jason Santa Maria. De man is een topdesigner uit New York en is één van die talenten die reeds websites mocht bouwen voor de Groten der Aarde. Zijn artikel gaat over neen leren zeggen. Bekijk vooral eerst even de 20 minuten durende opname gemaakt naar aanleiding van Creative Mornings.

Voor mij is het een redelijke _eye opener. _Hier is een grote meneer met pakken talent en ervaring die met dezelfde problemen geconfronteerd wordt. Je krijgt van alle hoeken enthousiaste vragen om mee te doen, te engageren, tijdelijk of op lange duur. En iedereen staat voor hetzelfde probleem: durf maar eens neen te zeggen! Wel, Jason heeft met vallen en opstaan leren “Neen!” zeggen. En dat hoort iedereen uiteindelijk te leren.

De voorbije jaren heb ik van alles geprobeerd. Als jonge twintiger ben je op zoek naar jezelf, er is een informatie revolutie aan de gang en je wil elke kans grijpen die je kan om ervaring op te doen, door te groeien, geld te verdienen,… Niks mis mee. Maar voor je het weet werk je van ’s morgens tot ’s avonds en verlies je jezelf in je eigen engagementen.

En op een dag kom je uiteindelijk je eigen grenzen tegen.

Hoezeer de kansen ook voor het rapen liggen. Vaak moet je keuzes maken. En dat is wat Jason wil vertellen: je kan overal “Ja!” tegen zeggen. Maar “Neen!” is minstens zo belangrijk. Het laat je toe om ruimte te creëren voor de dingen die er voor jou uiteindelijk toe doen. Is een “Neen!” daarom negatief? Helemaal niet, want dankzij een “Neen!” kan je je aandacht beter verdelen onder die dingen waar je een volmondig “Ja!” tegen zei. Met een duidelijk “Neen!” toon je even goed wie jij bent en hoe je in mekaar steekt.  Een “Neen!” hoeft ook niet exclusief of permanent te zijn. Ook als is ze klaar en duidelijk, door deuren te sluiten zet ze misschien andere open. Zowel voor jou als de tegenpartij.

Zullen mensen je er op aan kijken? Misschien. Maar sinds ik “Neen!” langzaam ben beginnen leren gebruiken, heb ik ontdekt dat het allemaal best wel meevalt. Zolang je “Neen!” maar in zijn context plaatst. En als ze in alle eerlijkheid wordt uitgesproken, dan wordt iedereen uiteindelijk er beter van.