Ik ben er ondertussen zo’n beetje helemaal bovenop. Los van de pillen en het dieet that is. Dat laatste zorgt bij momenten wel eens voor psychopatische moordtrekjes. Wanneer iemand in een overvolle trein met vertraging naast me komt zitten met een grote, heerlijk geurende kebab bijvoorbeeld.

In ieder geval, het weekend heb ik alvast goed ingezet. De kookles moest ik andermaal laten voor wat het is om begrijpelijke redenen, maar als troostprijs kon ik naar de Week van de Radio in het Jeugdhuis. De vrienden van Villa Bota hadden er een avond met een live uitzending voorzien in hoog gezelschap: Kirsten Lemaire, Roos Van Acker en een mini set gebracht door Geike Arnaert. Ik heb er zeer van genoten en ik ben terug naar huis gekeerd met een pak mooie foto’s.

Ook vandaag is het nogal manisch aan het worden. Ik ben er dan toch toe gekomen om nieuwe schoenen te kopen. Eindelijk. De oude Geox zijn tot op de draad versleten. Hoog tijd voor iets nieuws. Onderweg kwam ik K. en M. tegen. Logisch gevolg: straks een avondje Halloween pret straks! ’s Middags mocht ik T. nog eens meetronen naar mijn nieuw appartement – waar ik nog steeds niet woon – om een lekkende afvoer te herstellen. Een klusje van niets. Maar het moest wel gebeuren. Ja, ik ben een goede huisbaas, ik! De laatste twee uur ben ik er zelfs nog in geslaagd om flink wat code te schrijven. Kortom, mijn zaterdag kan al niet meer stuk.

Ik denk dat ik morgen dan eerder wat ga lummelen. En hopen op wat zonnig weer!