Netsensei

Much Ado About Nothing

Die keer dat het warm was

Jullie hebben ook de collectieve saunasessie overleefd? Mooi. Ik was zelfs zo gek om met J. ter klimmuur te trekken. Het nieuwe materiaal schreeuwde om uitgetest te worden. De eerste bevinding is dat ik een goeie koop heb gedaan. De nieuwe schoenen bieden veel meer grip. Gedaan met prakken alsof je op ijsblokken aan het klimmen bent. Volgens J. klom ik een stuk zelfzekerder. Mijn voeten zagen wel af. Ze waren al wat gezwollen door de warmte en in nauwe schoentjes gaat het snel van kwaad naar erger. No pain, no gain. De gordel is ook goedgekeurd. Bij het zekeren had ik nu een pak meer steun in mijn rug in tegenstelling tot de el cheapo gordels die ik in de zaal huurde.

Met het werk trokken we gisterenavond op bezoek bij een bevriend communicatiebedrijf vlakbij. Waar bij ons de mannen in de meerderheid zijn (2 dames aan boord), is het bij hen net het omgekeerd (1 man in dienst). Het werd een gezellige bedoening met hapjes en babbels. En grappige opmerkingen zoals daar zijn:

Hé, rijdt gij met een break?
Mwa, neen. Een break is zo… familie.

Of:

Wij hebben een chocoladefonds. Voor crisismomenten.

Maandagavond deed ik er dan weer 2,5 uur over om van Brussel-Noord in Antwerpen te geraken. Ze mogen het ontkennen wat ze willen, maar tot zover heb ik deze wetmatigheid kunnen observeren: treinmaterieel functioneert optimaal tussen 5 en 25 graden. Gaat het kwik erboven of eronder en je kan er prat op gaan dat vertragingen, kommer en kwel uw deel zullen zijn. O ja, en als het regent natuurlijk ook. Tot zover houdt die wetmatigheid nog altijd stand.