2009 gaat in de annalen als een gek jaar. Voor zover ik het een jaar kan noemen. Voor mij is het eerder een blur aan gebeurtenissen. En de fall out manifesteert zich in extreem zuing bloggen. Tjah, sinds medio 2008 zit ik op een rollercoaster en die lijkt maar niet te stoppen. Even recapituleren.

Medio 2008 besloot ik mijn job bij de overheid in te ruilen voor een job in de web sector. Geen evidente keuze want ik moest veel, heel veel, on the job leren. Ondanks de achtergrond die ik had. Ondertussen pendelde ik elke dag tussen Antwerpen en Leuven. In december verhuisde ik dan naar Leuven. Het idee was om daar toch een tijdje te wonen en te werken.

Het lot besliste er anders over. Allerlei omstandigheden deden mij beslissen om het als freelance web developer te proberen. Meteen het diepe eind van het professionele zwembad dus in.  Waarom ook niet? Zonder vrouw, kind of lening was dit het perfecte moment om mij daar te wagen. De tweede helft van 2009 was een aaneenschakeling van projecten, bedrijven, etc. Keihard om den brode werken om de onstilbare honger van Vadertje Staat de baas te kunnen. Veel, heel veel, gependel. De NMBS en De Lijn hebben toen goed aan mij verdiend. Wist je trouwens dat in de prijs van een treinticket geen BTW zit? Doet een mens vragen stellen over hoe duur het openbaar vervoer wel niet is!

En toen belandde ik voor een job gedurende een 6 tal weken in Antwerpen.  Dat waren 6 droomweken. Nog altijd keihard werken, maar het project en de tijdelijke collega’s bleken een droom te zijn. En ik leerde er ongelofelijk veel bij.  Toen het einde van het tijdelijke contract naderde kreeg ik een onverwacht voorstel.  De ervaring had mij geleerd om altijd wantrouwig te zijn. Maar men meende het doodserieus.  De rekening werd gemaakt en conclusies werden getrokken. En dus werk ik sinds begin december terug in Antwerpen en draagt mijn kaartje de titel ‘senior drupal developer’ en ben ik niet langer full time zelfstandige.

Ik pendel nu elke dag tussen Leuven en Antwerpen. Omgekeerde richting van wat ik vorig jaar deed. Ironie noemen ze dat.

Afin, dat was 2009 zo’n beetje in een notedop. U begrijpt wel dat ik een klein beetje moe ben van al die omzwervingen. Dat 2010 voor mij ook wel géén rustig jaar zal worden. Een interessant jaar, dat zeker, maar zeker geen uitrustjaar.