20 jaar geleden werd Der Mauer naar beneden gehaald. En vandaag wordt dat daar im Ost redelijk stevig gevierd. Mag ook wel! Jaja, 1989. Ik was toen 8 jaar oud, maar ik was me toch al vrij bewust van de actualiteit. Niet in het minst is dat te danken aan mijn ouders die ons elke avond consequent voor het Nederlandse Jeugdjournaal ploften. Het eigenlijke moment zelf herinner ik mij niet zo goed, maar ik herinner me wel dat Duitsland opeens één land was. En dat dat met groot feest gepaard ging. Waar ik meer van herinner zijn de minder plezante dingen die daar gebeurden. Van de Roemeense revolutie en de val van Ceaucescu in de donkere decembermaanden. Dat Bavo Claes Met De Grote Visbokalen en Sigrid Spruyt Met Het Warige 80’ies Kapsel nieuwsflashes brachten van wat ginder gebeurde.

Bovenal was het een zeer hectische najaarsperiode want luttele weken na de val van de Muur werd mijn jongste broer geboren. In een wereld van verandering.

Waar ik mij nog meer van herinner is de ineenstorting van de USSR in 1991. Hoe de tanks de straten van Moskou oprolden in augustus 1991. En dat die Bolle Met De Rode Wangen die Andere Met Zijn Rare Rode Plek Op het Hoofd aflostte als president. En dat tenslotte op Kerstdag van 1991 de Hamer en Sikkel voor de laatste keer werd gestreken aan het Kremlin. Dat zijn dingen waarvan ik perfect kan zeggen: dat heb ik op de TV gezien! En ik zal maar zwijgen van de eerste golfoorlog die daar dan ook nog ergens tussenzit.

De buitenlandse actualiteit was voor een klein jongetje op dat moment ongemeen spannend om te volgen.

Vandaag word ik nog altijd herinnerd aan die dagen. Mijn ouders hadden namelijk een paar weken voor de val van de muur een wereldkaart als bureau-onderlegger gekocht. Een vroeg Sint-Maartencadeau. ‘Wettelijk depot 1989/90’ staat er onderaan op gedrukt. Ik gebruik die onderlegger nog altijd. De USSR, Joegoslavië, de DDR en de BRD leven nog steeds verder op mijn bureau.

Wisten zij veel dat die kaart op enkele maanden tijd serieus out-of-date zou geraken…