Netsensei

Much Ado About Nothing

Van komen en gaan

Bijzonder vreemde situatie deze week.

Ik kreeg vorige week te horen dat het pasgeboren kindje van ex-collega B. het vorige maand niet heeft gehaald. Natuurlijk heb ik een kaartje gekocht om hem mijn medeleven te betuigen. Ik had het kaartje in het voorvak van mijn tas zitten om op te sturen.

Tegelijk had ik in diezelfde tas, in datzelfde voorvak een cadeaubon zitten voor de ouders van het pasgeboren nichtje van mijn schat. Donderdagavond zijn we op babybezoek geweest en heb ik wat babyfoto’s gemaakt. Het nichtje heeft modellenallures! En natuurlijk werd er veel babypraat gewisseld.

Vandaag ben ik dan weer naar de uitvaart geweest van een andere ex-collega van mij die onlangs onverwacht is overleden. Er was een plechtigheid in het crematorium aan het Schoonselhof. Ik maakte deel uit van het zelfde project op mijn vorig werk en zowat iedereen, zowel ex-collega’s als nieuwelingen, waren er bij. Het was een mooie dienst, er was verdiet en er waren troostende woorden.

Zo kort op mekaar worden geconfronteerd met dood en leven, tjah, een mens staat er beter even bij stil. Je bent blij voor de enen en je betuigt ingetogen je medeleven aan de anderen. Mijn respect voor mensen die beroepshalve dagdagelijks met de grote momenten in het leven omgaan, is er alleen maar door gegroeid deze week.