Kijk, hier wordt een mens dus zo triestig van hé! Gisteren nog gevierd als een held, vandaag niet meer dan een afvallige. Vinokourov is betrapt op bloeddoping! Voor de niet-ingewijden: bloeddoping is bloed met een hoog hematocrietgehalte aftappen (bv. bij een hoogtestage), bewaren en vlak voor een wedstrijd terug toedienen. Het effect mag er duidelijk zijn. Bloeddoping is uiteraard opspoorbaar én verboden.

Toen ik gisteren naar het tourjournaal keek, had ik hetzelfde gevoel als bij Landis vorig jaar na zijn fantastische remonte: te mooi om waar te zijn. Na de pech van de voorbije weken leek het mij net iets te fantastisch dat hij zo kort op elkaar twee ritten won, zo laat nog in de tour. Met – naar verluidt – goed dertig draadjes in zijn knieën.

Na al die tijd zou een je inderdaad denken: ze hebben het eindelijk geleerd. Duidelijk dus niet. Nochtans vind ik de koers een schone sport. Coureurs die afzien, heldenstrijd, heroïek, bloedend de eindmeet overkomen,… je weet wel. Veel meer nog dan bij het voetbal. Het is maar logisch dat Astana zich terugtrekt. Daarmee verliezen ze ook Klöden en Kashechkin uit de top tien in het klassement. Jammer, jammer, jammer. Waarom kan het allemaal niet proper?