Vandaag ben ik voor de laatste keer naar de tandarts geweest. Sinds begin december had ik wekelijks rendez-vous met de tandartsstoel. In totaal een goede 8, 9 keer. Ik kan de tel niet meer bijhouden.

Eigenlijk ben ik halverwege gestopt met bloggen over mijn tandartsavontuur omdat het gewoon te ingewikkeld werd. Het komt erop neer dat er serieus wat werk bleek te zijn. Mijn tandarts in Brugge liet blijkbaar de dingen aanslepen en behandelde ze pas als ik er echt last van had. Vaak was het dan ook te laat. In totaal zijn er nu drie tanden ontzenuwd en zou ik eigenlijk drie kronen moeten krijgen. Eentje is vrij cruciaal maar de twee anderen zijn eerder een esthetische keuze. Maar dat is voor later.

Ik kan jullie ook vertellen dat naar de tandarts gaan een dure grap is. Ik durf zelf niet op te tellen hoeveel het mij gekost heeft. Ik ben al blij dat ik het gros ervan terugbetaald krijg van de mutualiteit. Maar het is voor het goede doel en dat ik niet op mijn 30 of 40 jaar met een valse gebit moet rondlopen.