Netsensei

Much Ado About Nothing

Heidenen!

Daarjuist werd ik, jawel, drie (!) keer opgeschrikt door vreselijk gerucht. Een blik door het raam leerde mij dat er een horde verkleede kinderen, jongeren,… met van die lichtgevende neonstokjes door de straat trokken. Ja hoor…

Trick or treat!

Ik zag tussen de gordijnen door hoe drie figuren voor onze deur bleven staan en overlegden wie ze zouden lastig vallen. Een begeleider riep ze gelukkig tot de orde en stuurde ze verder de straat in. Ik zei ‘gelukkig’ want ik ben geen fan van Halloween en ik heb daar zo mijn redenen voor.

  • The obvious: ’t is nog géén 31 oktober. Ik vind het vre-se-lijk irritant wanneer dat groepjes opgeschoten pubers komen bedelen in de week ervoor en erna.
  • Halloween is een angelsaksisch feest. Hoewel in oorsprong heidens en Noord-Europees, hebben wij daar dus nauwelijks uitstaans mee. Tien jaar geleden was dat één van die vele curieuze feesten die ze in Amerika hebben en op zijn best was dat een reden om tijdens een stormachtige vrijdagavond naar horrorfilms te kijken. Dat het hier tegenwoordig zijn ingang vindt is vooral te danken aan populaire cultuur en dominante media.
  • Op dat laatste terugkomende: zoals Valentijn een Hallmark feestdag wordt genoemd is Halloween vooral een commerciële gelegenheid. ’t Is dat Six Flags net iets té veel zijn thema-attracties in deze tijd van het jaar promoot.
  • Ik ben dan wel niet heiliger dan de paus, ik vind 1 en 2 november nog altijd belangrijker. Toch ben ik bang dat er een dag zal komen dat jongeren wel zullen weten wanneer het Halloween is maar nog nooit van Allerheiligen en Allerzielen zullen gehoord hebben. Of ze zien die dagen louter als extra vakantiedagen. Net als 11 november bijvoorbeeld.

Neen. Voor mij hoeft het niet al dat gedoe. En dan nog drie keer na mekaar! Dan liever Drie Koningen vieren! De heidenen…