Ha, ik word vandaag weer een jaartje ouder. ’t Is te zeggen: ik word er een kwart eeuw oud. Tekenen van dementie vertoon ik al langer, maar vandaag duurde het toch dik een halfuur eer ik door kreeg dat het mijn verjaardag was. Op het werk kreeg ik prompt een kaart in de handen geduwd van het Feestcomité. Hoewel de verhuis – het is onze laatste dag in de oude gebouwen – in volle gang is, zijn ze het niet vergeten. Fijn, fijn!

Wat ik de rest van de dag ga doen? De laatste hand leggen aan de voorbereiding voor het Felixfeest van 19 augustus (Allen richting Antwerpen!)! Vanavond een rustige avond tegemoet en dan zien we weer wel. Doorgaans gaat mijn verjaardag hoe dan ook voorbij zonder al te grote festiviteiten. ’t Is dat ik zelfs mijn eigen verjaardag ook al eens durf vergeten.